Historia i pochodzenie
Kot rosyjski niebieski to naturalnie występująca rasa, która prawdopodobnie pochodzi z Wysp Archanioła w północnej Rosji. Miejskie historie mówią, że rasa pochodzi od kotów trzymanych przez rosyjskich carów, które podobno polowały na niedźwiedzia brunatnego. Pomimo rosyjskiego pochodzenia rasa ta była głównie rozwijana w Wielkiej Brytanii i Skandynawii, gdzie prawdopodobnie została sprowadzona z Rosji przez żeglarzy w latach 60. XIX wieku. Po II wojnie światowej nastąpił znaczny spadek liczby rosyjskich kotów, co doprowadziło do krzyżowania rasy z syjamskim.
Kot rosyjski niebieski znany dziś został opracowany po II wojnie światowej, łącząc warianty brytyjskie i skandynawskie opracowane w Europie. Rosyjskie białe i czarne zostały stworzone przez skrzyżowanie rosyjskiego niebieskiego z kotami domowymi.
Można wyróżnić trzy typy kota rosyjskiego:
- typ angielski
- skandynawski
- amerykański
Najbardziej zbliżonym do pierwotnych przedstawicieli rasy jest typ angielski (futro grube, miękkie, uszy niemal pionowo ułożone, poduszki wibrysowe wyraźnie zaznaczone), a najmniej – amerykański (futro najcieńsze i najjaśniejsze, uszy bardzo duże i skośnie ułożone po bokach głowy, a poduszki wibrysowe słabiej zaznaczone).
Osobowość, temperament i cechy
Kot rosyjski niebieski jest delikatny i słodki. Osobowość można opisać jako elegancką, powściągliwą, czułą i bardzo przywiązaną do członków rodziny. Prawdopodobnie będzie chciał spać z Tobą i być obok podczas wykonywania codziennych obowiązków. Uwielbia także głaskanie, gdy Ty siedzisz przed telewizorem.
Kot ten jest doskonałym, lojalnym towarzyszem – nieustannie podąża za właścicielami w całym domu. Jednak wybierze sobie jednego człowieka, niż wszystkich w rodzinie. Rosyjski mruczek dogaduje się ze wszystkimi, w tym z dziećmi, najlepiej radzi sobie ze starszymi domownikami, którzy go nie przestraszą. Kot rosyjski niebieski ma cichy głos i nie jest szczególnie głośny.
Kiedy goście przyjadą do Twojego domu, Twój kot rosyjski niebieski prawdopodobnie się wycofa, choć może później zmienić zdanie, jeśli uzna, że jest to odpowiednie dla niego towarzystwo. Przedstawiciele tej rasy mogą być zdenerwowani lub nieśmiali wobec nieznajomych, a tym bardziej jeśli będą przebywać w obcym otoczeniu. Ta cecha osobowości przyniosła tej rasie reputację nieśmiałej i zdystansowanej.
Wrażliwy charakter
To wrażliwy kot, który nie lubi być ignorowany. W rzeczywistości zostanie skrzywdzony, jeśli nie otrzyma tyle samo uczucia, ile daje. Kiedy nie zwrócisz na niego uwagi, może stać się niespokojny lub przerażony. Dlatego nie będzie on odpowiednim wyborem dla osób, które rzadko przebywają w domu.
Rosyjska osobowość jest zabawna i lubi figle. Ten kot uwielbia się bawić, zwłaszcza aportować. Uwielbia on gonić za zabawkami i promieniami słonecznymi. Może on spędzać godziny na figlach. Uwielbia skakać i wspinać się na najwyższe miejsca, gdzie może obserwować ludzi, zanim zdecyduje, czy chce się zaangażować. Koty tej rasy są z natury dobrze wychowane i łatwo je trenować. To inteligentny kot, który lubi stawiać czoła wyzwaniom, ucząc się sztuczek i bawiąc się zabawkami, które jego wysiłek nagradzają smakołykami. Nie sprawi mu najmniejszego problemu nauczenie się jak otwierać drzwi szafy do pojemnika z przekąskami lub torby z karmą dla kotów.
Ta rasa nie lubi zmian. Oczekuje, że wszystko potoczy się w określony sposób, a gdy coś się zmieni staje się bardzo niespokojna i potrzebuje dużo czasu zanim się na nowo oswoi. Kot rosyjski niebieski oczekuje, że jego posiłki zostaną dostarczone na czas. Rano będzie głośnym budzikiem, jeśli prześpisz jego porę śniadaniową. Rasa ta radzi sobie najlepiej w cichym, stabilnym otoczeniu. Zdecydowanie unikaj wypuszczania go na zewnątrz, ponieważ jego nieco płochliwa natura może spowodować, że w strachu ucieknie i nie wróci do domu. Koniecznie, dla jego bezpieczeństwa, i Twojego spokoju zainwestuj w lokalizator GPS, który przyczepia się do obróżki kota. Dzięki temu urządzeniu będziesz mógł na bieżąco sprawdzać jego lokalizację, także w trakcie zagubienia.
Budowa
Kot rosyjski niebieski ma pluszowy podwójny płaszcz, dzięki czemu wyglądają na większego niż w rzeczywistości. Pod tym skrywa się szczupła, silna i zręczna postać, która porusza się szybko i lekko – idealna do skakania w powietrze i lądowania na wysokich szafach i drzwiach. Krótkie włosy na sierści są niebieskie ze srebrnymi końcówkami, co z pewnością przyciągnie uwagę miłośników kotów. Kot rosyjski niebieski ma średnie i duże rozmiary, eleganckie, pełne wdzięku ciało i długie, smukłe nogi. Kot chodzi jak na palcach. Głowa ma kształt klina z wydatnymi policzkami i dużymi uszami. Żywe zielone oczy są szeroko rozstawione i mają kształt migdałów. Uderzający kolor oczu dodaje mu urzekającego wdzięku.
Kiedy jest małym kotkiem, rodzi się z żółtymi oczami. W wieku około czterech miesięcy wokół źrenicy pojawia się jasnozielony pierścień, a gdy kot dojrzewa, kolor oczu rośnie do jasnej, żywej zieleni. Kontrast między jasnozielonymi oczami a mieniącym się srebrno-niebieskim kolorem sierści jest piękny, prawda? Rasa ta ma lekko odwrócone usta, które wyglądają trochę jak uśmiech. Czasami porównuje się to do uśmiechu Mona Lisy. Natomiast poduszeczki łap mają w kolorze lawendowym.
Chociaż nazywane są niebieskimi czasami pojawiają się czarno-białe rosyjskie koty. W najpopularniejszej odmianie niebieskiej kolor sierści jest przezroczysty, nawet niebieski z srebrzystym połyskiem.
Koty rasy rosyjskiej niebieskiej są średnich rozmiarów. Samice (3 – 4 kg) są drobniejsze od samców (4 -5,5 kg).
Błękitna sierść
Jaka magia kryje się za ich pluszowym niebieskim płaszczem? Niebiesko-szary kolor jest w rzeczywistości efektem rozcieńczonej ekspresji genu zabarwionego na czarno. Gen zmieniający ekspresję czarnego genu nazywa się genu pigmentu gęstego / rozcieńczonego (D / d) i koduje melanofilinę. Melanofilina zmienia pierwotną pigmentację sierści, wpływając na odkładanie się pigmentu we włosach. Jeśli kot jest recesywną homozygotą dd dla tego genu, wtedy czarne koty będą szare, brąz będą liliowe, cynamon będzie płowy, a pomarańczowe koty zmienią się w krem (ryc. 1). Nie dotyczy to dominujących homozygot (DD) i heterozygot (Dd).
Dlatego kot rosyjski niebieski jest nosicielem genów zabarwionych na czarno, ale są recesywnymi homozygotami dla genów rozcieńczonej pigmentacji (dd), co sprawia, że mają szary kolor. Jeśli każdy rodzic ma zestaw dwóch recesywnych genów (dd), wszystkie rosyjskie niebieskie dzieci też zawsze będą niebieskie. Jeśli rodzice są heterozygotami (Dd) (same nie są niebieskie), to ich miot może zawierać zarówno czarne, jak i niebieskie kocięta. Na całym świecie istnieją również kolorowe rosyjskie, ponieważ podczas II wojny światowej rasa została skrzyżowana z syjamem.
Kot rosyjski niebieski – zabawny fakt o jego futrze
Możesz rysować wzory na ich lśniącym płaszczu! Ze względu na grubą i pluszową strukturę futra można narysować wzór, który pozostanie, dopóki nie wygładzisz go ponownie. Czy bycie tak kochanym jest w ogóle legalne?
Kot rosyjski niebieski – hipoalergiczna rasa
Mruczki te są nie tylko lśniące i miękkie, ale także wielu miłośników kotów spekuluje, czy rasa jest hipoalergiczna. Alergie na kota są powodowane są przez białka obecne w ślinie kota i łupieżu (Feld1, Feld2, Feld3, Feld4 i IgA). Spośród nich Feld1 i Feld4 są uważane za dwa główne alergeny kotów. Spekuluje się, że koty rosyjskie niebieskie faktycznie wytwarzają niższe poziomy Feld1, niż inne rasy kotów, co czyni je lepiej tolerowanymi przez ludzi cierpiących na łagodne do umiarkowanych alergie.
Pielęgnacja
Kot rosyjski niebieski przywiązuje szczególną wagę do higieny i nie wejdzie do swojej kuwety, jeśli jest brudna. Krótka, gęsta, pluszowa sierść rosyjskiego niebieskiego kota jest cudownie łatwa w pielęgnacji i wymaga minimalnej pielęgnacji. Jego płaszcz naturalnie niewiele zrzuca. Okazjonalne czesanie sprawi, że płaszcz będzie miękki i jedwabisty. Regularnie przycinaj paznokcie i cotygodniowo sprawdzaj, czy w uszach nie ma brudu. Jeśli zobaczysz trochę zanieczyszczeń w uszach, użyj łagodnego środka do czyszczenia uszu zwierząt domowych i wytrzyj je szmatką. Jeśli uszy wyglądają na zaognione lub nadmiernie brudne, kot kręci głową lub drapie się po uszach, koniecznie umów się na wizytę u weterynarza.
Zdrowie
Te koty nie mają żadnych problemów genetycznych. Jednak uwielbiają jeść, dlatego ważne jest, aby odpowiednio dozować jedzenie, aby uniknąć otyłości. Niektóre opublikowane badania wykazały, że rosyjskie niebieskie koty, w odróżnieniu od kilku innych ras, są bardziej narażone na cukrzycę.
Żywienie
Zawsze zaleca się, aby porozmawiać z weterynarzem na temat najlepszego jedzenia, które serwować swojemu pupilowi. Kot rosyjski niebieski jest znany z tego, że uwielbia jeść, więc jedną rzeczą, na którą należy uważać, jest jego nadmierne karmienie. Utrzymanie jego chudego ciała jest najlepszym sposobem na uniknięcie problemów zdrowotnych związanych z wagą, takich jak cukrzyca, choroby serca i zapalenie stawów. Karm swoje rosyjskie koty odmierzoną ilością karmy dla kotów w regularnych porach – dwa do trzech razy dziennie. Zawsze powinien mieć dostęp do świeżej wody 24 godziny na dobę.
Jak odróżnić kota rosyjskiego niebieskiego od innych podobnych ras?
Koty te są często mylone z innymi niebieskimi kotami. Ze względu na podobieństwo sierści kot rosyjski niebieski jest często mylony z kotem brytyjskim lub kotem kartuskim. Istnieją jednak subtelne różnice między rasami, które mogą pomóc Ci je odróżnić. Podczas gdy rosyjski ma zielone oczy, kartuski ma źrenice w kolorze pomarańczowym, a brytyjski w kolorze złotym, miedzianym lub niebiesko-zielonym. Ponadto koty rasy rosyjskiej niebieskiej są znacznie bardziej wydłużone i zwinne, niż pozostałe dwie rasy. Chociaż wszystkie trzy mają miękki, lśniący płaszcz to kartuski ma wełnistą strukturę sierści.
Plusy i minusy kota rosyjskiego
Plusy
- Jest tolerowany przez osoby uczulone na koty
- Jest przyjazny, zabawny, rodzinny i potrafi dogadać się z innymi zwierzętami
- Te koty można trenować, lubią się bawić podczas aportowania
- Rasa ta nie jest predysponowana do chorób genetycznych i na ogół jest długowieczna
Minusy
- Koty te uwielbiają jeść, dlatego konieczne jest staranne monitorowanie ich diety
- Jeśli twój rosyjski kot jest dużym pożeraczem, może stać się podatny na otyłość i ryzyko rozwoju chorób serca, cukrzycy lub zapalenia stawów
- Bardzo lubi towarzystwo, dlatego nie nadaje się do “pustych” domów
Cena
Cena zakupu kociaka rasy rosyjskiej niebieskiej w hodowli waha się od 1500 do 2500 zł. Koszt często zależy od rodowodu, hodowli, wieku, a nawet płci kociaka. Cena ta dotyczy kotów nakolankowych, nie przeznaczonych do dalszej hodowli. Takie osobniki są kastrowane już w hodowli, bądź na umowie kupna występuje klauzula o konieczności wykonania zabiegu. Koty, które kupowane są w celach rozmnażania, mogą kosztować nawet do 5000 zł, tutaj ceny są ustalane indywidualnie. Kupują kota rosyjskiego niebieskiego, jak i każdego innego rasowego, należy wybrać sprawdzoną hodowlę, zrzeszoną w międzynarodowej organizacji felinologicznej.
Ciekawostki
- Rosyjski niebieski występuje tylko w jednym kolorze – niebieskim. Ale miłośnicy kotów uważają, że w rzeczywistości wydaje się szary.
- Rosyjski niebieski ma żywotność od 15 do 20 lat. Często zdarza się, że żyją oni w wieku do 18 lat.
- Kiedyś ta rasa była również znana jako Maltańczyk.
- Kot Tom z Tom & Jerry był w rzeczywistości przedstawicielem tej rasy.
- Car Mikołaj I posiadał kotkę rosyjską niebieską, której to zwierzał się z największych państwowych sekretów. W roku 1901 ofiarował on angielskiej królowej Victorii i jej synowi Edwardowi VII parę kotów tej rasy. Książę objął nawet honorowy patronat nad związkiem hodowców kotów rosyjskich krótkowłosych.
- W 1850 roku uwielbienie do kotów rosyjskich sięgnęło takiego poziomu, że na carskim dworze można było się napić wódki „Kot Rosyjski Niebieski”.
- Dwie koteczki rosyjskie niebieskie posiadał również Jan Paweł II w papieskich apartamentach Watykanu.
- Istnieje zapis z dawnych czasów o kotach tejże rasy: „Aby łatwiej ukryć rzucające się w oczy szmaragdowe ślepia przed czujnymi rosyjskimi myśliwymi, Bóg dał temu kotu tak długie rzęsy, obfite brwi i błyszczącą sierść, aby łatwiej było mu uciekać przed oszczepami w srebrzystym śniegu Syberii”.