Historia rasy
Posokowiec bawarski należy do ras myśliwskich. I od tej informacji warto zacząć rozważania na temat historii tego psa. Najprawdopodobniej rasy łowieckie pochodzą od Celtów. Pierwszych informacji na ten temat można doszukać się w pracy pt.: “Kynegeticus”, która została napisana przez Flaviusa Arrianusa żyjącego w II wieku naszej ery. Jak się okazuje już w tamtych, odległych od nas czasach, odróżniano już niektóre rasy myśliwskie od siebie. Trudno się dziwić ich popularności – czworonogi łowcze były po prostu bardzo użyteczne. Pomagały w myślistwie i tym samym – dostarczaniu podstawowego pożywienia. Wiele źródeł podaje, że najlepsze psy myśliwskie pochodziły z terenów obecnej Francji. To właśnie one najbardziej wpłynęły na tropowca, od którego podobno pochodzą dzisiejsze posokowce.
Niegdyś do polowań stosowano psy o nazwie leithundzi. Były wykorzystywane do polowań par force (konno, razem ze sforą psów) na jelenie – tropiły zwierzęta dzikie przed pogonią. Doskonale sprawdzały się także w odnajdywaniu zagubionego tropu podczas procesu polowania. Z czasem rozmnażano i tym samym rozwijano te psy. W ten sposób powstał m.in. typ psów o bardzo ciężkiej budowie ciała (der Spurhund – tropowiec). Nie miał skłonności do gonienia zwierzyny.
Z czasem, gdy podczas polowań zaczęto stosować broń palną, oczywistym jest, że metody łowienia się zmieniły. Tropowiec nie był już tak przydatny jak wcześniej. Pracował przecież na tak zwanym “zimnym śladzie”. Potrzebny był za to pies, który szedłby po farbie (krwi postrzelonego zwierzęcia). Dlatego już w połowie dziewiętnastego wieku hodowcy z Niemiec wyselekcjonowali rasę psów o nazwie der Schweisshund. “Der Schweiss” z języka niemieckiego to “krew grubego zwierza”. Zresztą to samo oznacza polskie słowo “posoka”, od którego wzięła się oczywiście nazwa “posokowiec”.
Pochodzenie
Na początku wyróżniano przede wszystkim trzy odmiany tych psów. Różniły się od siebie głównie budową oraz maścią. Z czasem jednak udało się wypracować jeden typ, dość wyrównany w typie, który do dzisiaj znany jest jako posokowiec hanowerski. Wykorzystywany był przede wszystkim do tropienia postrzelonych już jeleni. Nie nadawał się do działań na terenach górzystych – był zbyt ciężki. Sprawdzał się za to na terenach nizinnych. Jak i kiedy został stworzony posokowiec bawarski? W drugiej połowie XIX wieku krzyżowano posokowce hanowerskie z psami gończymi z Bawarii oraz ogarami tyrolskimi. W ten sposób powstał pies mniejszy z lżejszą budową – idealny do bardziej wymagających polowań.
Istnieje wiele teorii, które sugerują, że posokowiec bawarski ma w sobie także krew… jamnika (sporo miłośników rasy nazywa zresztą posokowca “dużym jamnikiem”). Rzeczywiście lekko krzywe łapy i kufa podobna do tej jamnika – to może rodzić takie skojarzenia. Jednak czy tak jest w rzeczywistości? Trudno jednoznacznie odpowiedzieć na to pytanie.
W latach osiemdziesiąt XX wieku na wystawie w Niemczech pojawiły się posokowce bawarskie. 1883 to rok kiedy zatwierdzono wzorzec rasy na bazie dwóch psów – samca Hirschmanna i suki Diany. W 1912 roku powstał Klub Posokowca Bawarskiego (w Monachium), a w Polsce rozwój rasy zaczął się w latach sześćdziesiątych XX wieku. Psy były sprowadzane przede wszystkim z ówczesnej Czechosłowacji.
Wygląd
Posokowiec bawarski to pies średniej wielkości. Jest harmonijnie zbudowany z wyraźnie zaznaczoną muskulaturą. Grzbiet psa jest mocny, a górna linia lekko wznosi się tu tyłowi. Lędźwie są dość krótkie, szerokie i podobnie jak wiele innych części ciała posokowca – dobrze umięśnione. Ogon jest średniej długości, wysoko osadzony, lekko opada ku tyłowi. Przedpiersie psa jest dobrze rozwinięte, a klatka piersiowa średnio szeroka.
Głowa posokowca jest dość szeroka, posiada wyraźnie zaznaczone łuki brwiowe. Oczy koloru ciemnego brązu. Uszy szerokie u nasady i lekko zaokrąglone na końcach. Posokowiec bawarski jest sporo lżejszy od posokowca hanowerskiego. Mimo to psy te są często ze sobą mylone. Z drugiej strony trudno się dziwić – rasy te są do siebie bardzo podobne. Wysokość w kłębie u posokowca bawarskiego wynosi do 52 centymetrów (samiec, 48 centymetrów – suka). Masa ciała wynosi maksymalnie 28 kilogramów (od 18).
Charakter posokowca
Posokowiec bawarski to przede wszystkim pies myśliwski. Jednak z racji swojego przyjemnego wyglądu i pozornie łagodnego charakteru czworonóg ten jest często wybierany jako klasyczny towarzysz rodziny. Wiele osób jednak zupełnie nie zdaje sobie sprawy z tego, że posiadanie takiego pupila, szczególnie dla osób niedoświadczonych, może okazać się nieco lub bardziej uciążliwe. Posokowiec bawarski bowiem to pies pełen energii, radości życia, z ogromnym temperamentem. Brzmi bardzo pozytywnie, ale często może okazać się po prostu przytłaczające.
Często właściciele nie zdają sobie sprawy z siły instynktu myśliwskiego posokowca. Nieodpowiedzialne prowadzenie psa tej rasy może doprowadzić do jego ucieczki w lesie i podjęcia tropu. Dlatego nie należy spuszczać posokowca luzem, chyba, że wyćwiczymy komendy przywołujące (jednak i one mogą czasem przegrać z instynktem łowcy). Niezależnie od tego czy docelowo będziemy pozwalać naszemu posokowcowi biegać luzem czy nie – koniecznie trzeba wyposażyć go w lokalizator GPS. Wiele osób uznaje ten gadżet za fanaberię, tymczasem jest zupełnie odwrotnie. Lokalizator GPS to urządzenie, w które powinien być wyposażony każdy pies. Szczególnie ten z tendencją do ucieczki i silnym instynktem łowieckim, a niewątpliwie tak można powiedzieć przecież o posokowcu.
Aktywność
Jeżeli bierzemy pod uwagę zamieszkanie z posokowcem, to koniecznie miejmy na uwadze fakt, że tego typu psu należy zapewnić ogromną dawkę ruchu. Powinien mieć zapewnioną także odpowiednią przestrzeń. To nie wyklucza oczywiście trzymania posokowca w bloku. Nie oznacza, że na takiej przestrzeni będzie nieszczęśliwy. Chyba, że pozbawimy go długich spacerów – wtedy nie wystarczy mu nawet wielki dom z ogrodem. Posokowiec bawarski powinien codziennie pokonywać spore dystanse. Musi wąchać i penetrować nowe tereny, dlatego warto urozmaicać wycieczki. Posokowiec to prawdziwy wulkan energii. Kocha aportowanie i bieganie. Doskonale sprawdzi się jako towarzysz w bieganiu lub jeździe na rowerze (trzeba jednak pamiętać, by zbytnio nie forsować psiaka przed ukończeniem pierwszego roku życia).
Posokowiec bawarski bardzo przywiązuje się do swojego właściciela. Potrafi być bardzo w niego wpatrzony i czuje się nieszczęśliwy, gdy go nie widzi, albo gdy ten nie poświęca mu uwagi. Oczywiście nie oznacza to, że nie może zostawać sam w domu – najlepiej jednak by nie były to długie godziny. Po powrocie z pracy trzeba poświęcić psiakowi sporo uwagi – pobawić się z nim, poprzytulać i przede wszystkim – zabrać na dalekodystansowy spacer. Jeżeli nie zadbamy o ten czas dla czworonoga, to nie tylko jego unieszczęśliwimy, ale prawdopodobnie także siebie. Niezadbany posokowiec może stać się hałaśliwy, może niszczyć rzeczy, zabawki itd.
Agresja u psa
Czy psiak ten bywa agresywny? Raczej nie, co nie zmienia faktu, że jest to pies bardzo odważny i pewny siebie. Może czasem być zapalczywy, co nie dziwi w przypadku zwierzęcia typowo myśliwskiego. Nie powinien jednak wykazywać się na co dzień agresją, wręcz przeciwnie. To psiak bardzo przyjazny i łagodny, także w stosunku do dzieci. Trzeba jednak mieć na uwadze, że może wykazywać się nieufnością wobec nieznajomych.
Szybko powinien się jednak do nich przekonać. Nie można jednak oczekiwać tego od razu – dajmy psu czas na przekonanie się do nowej osoby, jak również innego, nieznajomego psa (jeśli inny czworonóg go zaatakuje, to na pewno będzie się bronił, jednak raczej nie będzie sam wszczynał bójki). Jeżeli planujemy wychowywać posokowca z innym czworonogiem np. psem rasy shiba inu, to jak najbardziej możemy liczyć na sukces. Warto pomyśleć o dwóch posokowcach – jeżeli psy są tej samej rasy, to jest większe prawdopodobieństwo, że lepiej się dogadają.
Umiejętności posokowca
Tak jak wspominaliśmy już wielokrotnie – posokowiec bawarski to zdecydowanie pies myśliwski z krwi i kości. I z tym związane są także jego umiejętności. Posokowiec w związku z tym charakteryzuje się wytrwałością, zapałem i przede wszystkim – umiejętnością podjęcia tropu w każdych warunkach, niezależnie od tego czy mamy do czynienia z równinnym czy górzystym terenem. Niestraszna też posokowcowi nieprzyjemna pogoda – będzie tropił nawet w silną ulewę czy ostry mróz.
Dyplom użytkowości
Rasę posokowiec bawarski poddaje się tak zwanym próbom pracy. By dany pies uzyskał tytuł interchampiona czyli międzynarodowego championa piękności, musi dostać dyplom użytkowości. Co roku organizowane są imprezy dla posokowców, które sprawdzają zdolności do polowań. Organizuje je Polski Związek Łowiecki. Oczywiście zawody te przeznaczone są tylko i wyłącznie dla psów rodowodowych tj. tych które zostały zarejestrowane w związku kynologicznym. Kwalifikowane są psy powyżej dziewiątego miesiąca życia. Górna granica wiekowa zaś nie jest określona. Krew zwierzyny (czyli tzw. farba) układana jest na około 1-2 dni przed zawodami na kilometrowym odcinku.
Posokowiec bawarski oceniany jest pod wieloma względami, m.in. jak zachowuje się na tropie, a jak przy martwym zwierzęciu, jak zapatruje się na komendy przewodnika, jak reaguje na wystrzały itd. Pies może otrzymać także dodatkowe punkty, np. za to, że zostanie przy martwym zwierzęciu i je oszczeka. Tego typu konkursy cieszą się bardzo dużym zainteresowaniem w ostatnich latach. Organizowane są także inne z mniejszymi wymaganiami. Podczas tego typu rywalizacji sprawdza się także umiejętności posokowców w naturalnym łowisku. Nie wszyscy właściciele jednak są zainteresowani tym, aby ich posokowiec bawarski spełniał się w tego typu konkursach łowieckich. Nie jest to koniecznością.
Można pomyśleć o innych aktywnościach, które także dla czworonogów okażą się bardzo atrakcyjne. Ciekawymi zajęciami, które cieszą się coraz większym zainteresowaniem, mogą być np. frisbee, flyball czy agility.
Wychowanie oraz szkolenie
Posokowiec bawarski to pies bardzo mądry, kocha człowieka i chętnie z nim współpracuje. Nie zmienia to jednak faktu, że w procesie wychowania czy szkolenia może sprawiać nieco kłopotów, a wszystko to z racji swojej upartości. Wynika to z historii posokowca – podczas swoich działań związanych z myślistwem pies musiał wykazywać się w pewnym sensie samodzielnością. Dlatego ciężko mu będzie całkowicie poddać się człowiekowi i jego nakazom. Z tego też powodu niezmiernie istotne jest to, by być konsekwentnym w wychowaniu psa od samego początku.
Ćwiczenia podstawowego posłuszeństwa zapewni nam sukces w przyszłości i przyda się w przyszłościowych szkoleniach użytkowych, o których warto pomyśleć. Gdy posokowiec bawarski jest na etapie szczenięctwa, powinien poznawać jak najwięcej nowych miejsc, psów oraz ludzi. Musi zapoznawać się z nowymi sytuacjami oraz dźwiękami. Bardzo wielu hodowców i znawców rasy poleca zabawę w szukanie smakołyków. Wówczas szczenię bardzo dobrze trenuje swój węch. I na pewno taka aktywność będzie sprawiała posokowcowi mnóstwo radości – w końcu to aktywność związana z polowaniem, które leży w naturze psa.
Zdrowie i żywienie posokowca
Posokowiec bawarski zaliczany jest raczej do ras zdrowych. Oczywiście jak u każdego innego psa mogą pojawić się skłonności do dysplazji stawów biodrowych. Dlatego też w wielu hodowlach wykonuje się badania w kierunku tego schorzenia. W Polsce, w przeciwieństwie do wielu krajów, nie ma takiego obowiązku. Posokowiec bawarski może mieć nawracające zapalenie spojówek albo zapalenie trzeciej powieki (np. z racji węszenia w zaroślach).
Często dochodzi także do odkładania się kamienia nazębnego – dlatego ważne jest regularne mycie zębów oraz w razie potrzeby – usuwanie kamienia u weterynarza. Posokowce są dość wytrzymałe – nie straszne im trudne warunki atmosferyczne. Dobrze czują się zarówno w bardzo niskich jak i bardzo wysokich temperaturach. Niektóre z osobników reagują negatywnie na dużą wilgoć. Jednak nie jest to regułą.
To pies z ogromnym apetytem. Trzeba uważać przede wszystkim na spacerach – czworonóg ten prawdopodobnie pochłonie wszystko to, co teoretycznie nadaje się do jedzenia. Należy uważać także z karmą – musimy dawkować ją wedle tego, co podaje producent na opakowaniu oraz wedle aktywności psa (czworonogi pracujące otrzymają jej więcej). Oczywiście należy wybierać jedzenie jak najlepszej jakości. Gotowa karma to dobry pomysł, jednak najlepiej jej dobór skonsultować z weterynarzem lub/i dietetykiem zwierzęcym. Warto pamiętać także o smaczkach – te zapewne będą nam potrzebne do szkolenia i wychowania posokowca. Należy jednak pamiętać, że mają kalorie – dlatego powinniśmy je wliczać w dobowe zapotrzebowanie psa.
Posokowiec bawarski – dla kogo ta rasa?
Trudno jednoznacznie odpowiedzieć na to pytanie. Posokowiec bawarski raczej nie jest polecany dla osób, które do tej pory nie posiadały psa. Mimo że czworonóg ten ma raczej łagodny i przyjazny charakter, to jednak bywa uparty i co najważniejsze – jego instynkt myśliwski jest niezwykle mocno rozwinięty, co może powodować problemy, np. na spacerach, gdy posokowiec będzie chciał się oddalić z racji złapania tropu. Pies ten jest pełen energii i kocha ruch. Wymaga go bardzo dużo i to każdego dnia! Dlatego czworonóg ten jest polecany osobom, które nie mają wiele czasu na aktywność fizyczną. Warto jednak pomyśleć o tej rasie, gdy lubimy spędzać czas poza domem, kochamy sport i mamy chociażby podstawową wiedzę na temat psów. Reszty się nauczymy.
