Historia rasy
Amerykański pitbulterier nazywany jest w skrócie APBT. Pies ten powstał ze skrzyżowania staroangielskiego teriera oraz buldoga staroangielskiego. Na początku psy te hodowane były przede wszystkim w Anglii. Z czasem zaczęto je transportować również do Stanów Zjednoczonych. I to właśnie te osobniki z USA są określane jako bezpośredni przodkowie dzisiejszych amerykańskich pitbulterierów (zresztą wskazuje na to sama nazwa).
W Anglii psy te wykorzystywano przede wszystkim do walk z bykami. Praktyki te były bardzo często stosowane, mimo tego, że były niebezpieczne i niezwykle krwawe. Takie wydarzenia szybko zaczęły cieszyć się dużą popularnością – tłumy je uwielbiały, a ich organizatorzy zarabiali duże pieniądze. Nawet zakaz organizowania podobnych walk wprowadzony w pierwszej połowie XIX wieku nie sprawił, że zaprzestano tych praktyk. Zaczęto organizować je w tzw. podziemiu, tym samym doprowadzając do śmierci i okaleczenia wielu zwierząt. Wkrótce walki psów zaczęły cieszyć się zainteresowaniem także w Stanach Zjednoczonych – ludzie kochali tę rozrywkę połączoną z hazardem. Amerykańskie pitbulteriery (albo psy w ich typie, rasa nie była wtedy jeszcze dokładnie ukształtowana) doskonale sprawdzały się w tym „sporcie” – były silne, podjudzane do walki bardzo agresywne i niezwykle sprawne. Przy rozmnażaniu psów zaczęto je selekcjonować – a wszystko po to, by te przeznaczone do walki były jeszcze lepsze w krwawym zwyciężaniu.
Zalety amerykańskich pitbulterierów
Wkrótce odkryto także inne użyteczne zalety amerykańskich pitbulterierów. Początkiem XX wieku zaczęły być wykorzystywane jako psy łowieckie. Świetnie sprawdzały się na polowaniach oraz prowadząc bydło i trzodę. Psy te miały (i mają do dziś) ogromną umiejętność „składania” zwierząt w stado.
Dzisiaj amerykański pitbulterier, czyli pit bull, to przede wszystkim psiak do towarzystwa. Często jednak rasę tę wykorzystuje się w policji, a nawet w dogoterapii.
Warto pamiętać, że amerykański pitbulterier to rasa znajdująca się na liście psów agresywnych. Na czworonoga tej rasy trzeba mieć zatem pozwolenie.
Wygląd
Amerykański pitbulterier jest łatwy do rozpoznania – to przede wszystkim pies bardzo masywny, posiadający wręcz atletyczną sylwetkę. Jego ciało wpisuje się w kształt kwadratu. Posiada mocny kościec i solidną budowę ciała. Jego muskulatura jest wyraźnie zaznaczone, stąd na pierwszy rzut oka widać, że pies ten jest silny oraz sprawny. Każdy pit bull posiada dość wyraźnie zaznaczoną linię zarówno żeber jak i kręgosłupa. Zazwyczaj wygląda bardzo “zdrowo” – jego sierść wręcz lśni, choć jest dość szorstka. Głowa amerykańskiego pitbulteriera jest bardzo charakterystyczna – ma klinowaty kształt, gdy spoglądamy na nią z góry lub z boku. Z przodu zaś jest okrągła. Długość głowy od czubka nosa do stopu musi być równa długości mierzonej od stopu do tylnej części czaszki. Jeśli chodzi o głębokość od szczytu głowy do podstawy szczęki, to ta powinna wynosić możliwie jak najwięcej. Oczy pit bulla są dość małe, mają eliptyczny kształt i są głęboko osadzone. Gdy patrzymy na nie z boku mogą wydawać się trójkątne.
Uszy pitbulteriera są czasem przycinanie, ale wzorzec rasy nie nakazuje kopiowania – można pozostawić je naturalnej długości. Szyja pit bulla jest stosunkowo długa, a lędźwie obszerne i długie, podobnie jak biodra. Według wzorca kość udowa musi stanowić około 30 procent długości górnej części tylnej kończyny. Klatka piersiowa zwęża się ku dołowi, sięgając aż do lędźwi. Łokcie nie odstają od ciała, są stosunkowo płaskie. Skóra amerykańskiego pitbulteriera jest gruba, choć luźna na klatce piersiowej oraz szyi.
Ile waży dorosły amerykański pitbulterier? Maksymalnie 30 kilogramów (choć wg wzorca może wynosić nawet 16 kilogramów). Suki, jak to zwykle bywa, są lżejsze. Zazwyczaj ważą od 13-14 kilogramów do 27. Wysokość w kłębie u pit bulla waha się od 43 do 56 centymetrów.
Temperament i charakter
Na pierwszy rzut oka amerykański pitbulterier wygląda bardzo groźnie, co może potęgować wrażenie, że to bardzo niebezpieczny pies, a więc nie warto się na niego decydować. Tymczasem krąży sporo krzywdzących mitów na temat tego rodzaju czworonogów. A pit bull to pupil, który uwielbia sprawiać radość swojemu właścicielowi. Jego celem jest jego zadowolenie, tym samym często określa się pitbulteriera jako psa bardzo „ludzkiego”, o dużej emocjonalności. Nie da się jednak ukryć, że jest to także pies bardzo racjonalny, ale czasem także… irracjonalny. Nieodpowiednie wychowany czworonóg tego typu może być agresywny wobec innych osobników. Jeżeli jednak socjalizacja przebiegła prawidłowo, to raczej nie ma mowy o tym, by pies zaskakiwał nas napadami złości.
Mądry, konsekwentny, spokojny właściciel amerykańskiego pitbulteriera będzie wiedział jak prowadzić swojego psa. Efektem tego może być czworonóg o wielu wspaniałych cechach, takich jak wierność, dobroduszność i miłość nie tylko do „swojego człowieka”, ale i całej rodziny, z którą mieszka. Tak, amerykański pitbulterier nadaje się do mieszkania z dziećmi. Oczywiście nie ma mowy o tym, by psiak przebywał z maluchami bez nadzoru dorosłych. Nie warto też dopuszczać do pit bulla (jak i do wielu innych psów) bardzo małych dzieci, które nie są jeszcze do końca świadome i niechcący mogą uderzyć albo ścisnąć zwierzaka. Dobrze prowadzony amerykański pitbulterier to wspaniały towarzysz rodziny. Tym bardziej, że posiada wielki talent do stróżowania.
Odważny i aktywny strażnik. Również i tak w skrócie można określić pit bulla. Pies będzie dobrze bronił swojego terytorium w odpowiednim czasie dając znać, że zbliżają się nieoczekiwani goście. Jeżeli tylko ktoś niepożądany wszedłby do domu chcąc skrzywdzić domowników, amerykański pitbulterier jest w stanie walczyć z nim na śmierć i życie. To bardzo oddany pies, który posiada coś niezwykle cennego – intuicję. To właśnie ona podpowie mu, kiedy powinien obronić swojego właściciela lub jego rodzinę.
Umiejętności
Amerykański pitbulterier posiada mnóstwo umiejętności związanych ze sprawnością fizyczną. Jest bardzo skoczny, niezwykle szybko biega i pływa. Oczywiście dałby radę przebiec maraton, ale raczej średnie, aczkolwiek bardzo intensywne dystanse, są jego żywiołem. Często jest też wykorzystywany do siłowych dyscyplin, takich jak na przykład ciągnięcie ciężarów. Pit bulle są także bardzo dobre w dyscyplinie o nazwie “wall climbing” – to rywalizacja polegająca na wspinaniu się na ścianę. Z racji tego, że amerykańskie pitbulteriery kochają ruch i mają instynkt łowcy, warto wyposażyć je w przydatne narzędzie mianowicie lokalizator GPS. W razie ucieczki w prosty sposób będziemy mogli zlokalizować położenie psa i tym samym – szybko go odnaleźć.
Szkolenie i wychowanie
Praca szkoleniowa z pit bullem to, można powiedzieć, sama przyjemność! Pies ten chętnie ćwiczy, gdy jest nagradzany. Kocha smakołyki, ale nie tylko jedzeniem możemy go przekupić. Zmotywuje go na przykład zabawa piłką na sznurku. Z racji tego, że jest wpatrzony w swojego właściciela, do ćwiczeń zachęca go także jego słowne pochwały. System pochwał i nagród – to właśnie klucz do udanego treningu z amerykańskim pitbulterierem. Nie ma mowy o karaniu czworonoga – krzyki i agresja przyniosą odwrotny efekt. Najważniejsza jest konsekwencja, nie siła.
Amerykański pitbulterier to pies bardzo inteligentny, dlatego jak najbardziej można uczyć czworonoga komend czy nawet mało przydatnych sztuczek. Takie ćwiczenia przynoszą finalnie korzyść nie tylko dla właściciela (zwierzak uczy się posłuszeństwa), ale także dla samego pupila. Pies uwielbia tak spędzać czas – to dla niego wielka frajda. Warto jednak pamiętać, że amerykański pitbulterier dość szybko się nudzi, dlatego nie ma co poprzestawać stale na jednym treningu. Urozmaicenie to podstawa – zresztą to korzystne nie tylko dla psa, ale i dla właściciela, który może odnaleźć moc przyjemności we wspólnym treningu.
Pielęgnacja rasy
Czy pielęgnacja amerykańskiego pitbulteriera jest skomplikowana? Nietrudno się domyślić, z racji krótkiej sierści, że nie. Włos jest przylegający i tym samym nie powoduje wielkich problemów. Ważne, by wyczesywać psiaka w okresie linienia – wtedy ta pielęgnacja powinna być najbardziej zintensyfikowana. Trzeba pozbyć się starego, martwego już włosa. Szczotkowanie raz w tygodniu zupełnie wystarczy.
Warto chronić psy przed szkodliwym działaniem warunków atmosferycznych. Z racji tego, że amerykański pitbulterier posiada krótką sierść, nie będzie dobrze czuł się w bardzo niskich temperaturach. Jego włos nie stanowi bowiem dobrej izolacji. Dlatego należy chronić go nie tylko przed mrozem, ale także przed upałem. Jeżeli temperatura jest bardzo wysoka, to na spacery trzeba wychodzić głównie rano i wieczorem, gdy zrobi się już nieco bardziej rześko. Jeśli w ciągu dnia musimy przebywać z psem na upale (np. na działce) to trzeba zapewnić mu cień oraz dostęp do świeżej wody.
Każdy właściciel amerykańskiego pitbulteriera powinien zwracać uwagę przede wszystkim na oczy i skórę dookoła nich. U wielu osobników w kącikach gromadzi się wydzielina. Często problemy powoduje także kamień na zębach – szczególnie u starszych psów. Warto to kontrolować, a gdy zgromadzi się go za dużo – usunąć w klinice weterynaryjnej.
Zdrowie amerykańskiego pitbulteriera
Amerykańskie pitbulteriery nie chorują rzadko. Często dotyka je wiele schorzeń, dlatego by jak najbardziej je zminimalizować – trzeba wybrać psa ze sprawdzonego źródła. Jednak nawet mimo wyboru najlepszej hodowli, może się okazać, że nie unikniemy pewnych dolegliwości. Jedną z nich jest często występująca u wielu ras dysplazja stawów biodrowych. Często amerykańskie pitbulteriery dotyka także tak zwane przetrenowanie. Pewne komplikacje ze stawami pojawiają się, gdy posiadacze psiaków wymagają za dużo od swoich czworonogów, trenują ich i z nimi zbyt wiele. Warto pamiętać, że pitbulteriery charakteryzują się bardzo dużą odpornością na ból. Dlatego często, nawet jeśli znamy swojego pupila bardzo dobrze, nie zorientujemy się, że cierpi na jakąś przypadłość. Dlatego jeśli widzimy nawet mikro zmianę, warto się nią zainteresować. Może się bowiem okazać, że pies czuje ból i trzeba mu pomóc. Nierzadko u tej rasy pojawiają się także choroby skóry, które mogą mieć np. podłoże alergiczne. Dlatego tak ważne jest to, czym odżywiamy swojego pitbulteriera.
Żywienie psa
Tak jak w przypadku każdej innej rasy, tak i tutaj, musimy pamiętać o tym, by wybierać karmy dobrej jakości. Oczywiście dotyczy to przypadków, gdy decydujemy się na gotowce. Nie ma w tym nic złego, jeśli nasz wybór stanowią karmy (suche lub mokre) pochodzące od sprawdzonych producentów. Dobry skład i odpowiednio zbilansowane proporcje to elementy, na które szczególnie trzeba zwrócić uwagę. Jeżeli mamy problem z wyborem, ponieważ tak wiele jest karm na rynku, albo po prostu nie czujemy się na siłach, koniecznie skonsultujmy tę kwestię z hodowcą, weterynarzem lub/i dietetykiem zwierząt. Odżywianie to podstawa. Jeżeli odpowiednio zadbamy o tę dziedzinę, to nasz pies może uniknąć wielu chorób.
Pitbulteriery, jak i wiele innych psów, mogą reagować alergiami na wiele składników, np. na kurczaka czy zboża. Gdy widzimy problemy ze skórą albo np. częste biegunki, to skonsultujmy temat z weterynarzem, który na pewno zaleci stopniową eliminację pewnych składników, ale także zbada psa np. pod kątem pasożytów. Oczywiste jest także to, by pies nie jadł mało ani za dużo. Bardzo łatwo pomylić się w dwie strony. Czasem możemy nie dostarczyć odpowiedniej ilości karmy – wydaje się, że dawki są w porządku, ale czy na pewno przy tym poziomie aktywności? Podobnie nietrudno przesadzić z jedzeniem – bulle mogą mieć spory apetyt, a wiadomo że trudno odmówić jedzenia ukochanemu zwierzakowi. Niestety często trzeba tak robić – to wszystko dla dobra naszego pupila. Oczywiście nie ma mowy o tym, by podawać ludzkie jedzenie psu albo zbyt dużą ilość smaczków. Te ostatnie, o dobrym składzie, powinny być wliczone w dzienny bilans kaloryczny.
Amerykański pitbulterier – dla kogo?
Oczywiście nie ulega wątpliwości, że nie jest to rasa dla każdego. Sprawdzi się u osób aktywnych, które lubią treningi (także z psem), są na co dzień konsekwentni i pewni siebie. Im bardziej dowartościowany właściciel, tym większe szanse, że pies szybko znajdzie w nim przewodnika. Jeżeli posiadacz pitbulteriera nie będzie pewny siebie, to tropiciel może szybko wyczuć jego słabości stając się psem nieposłusznym, a nawet agresywnym. Mimo to można rozpatrywać pit bulla do rodzin z dziećmi. Pies będzie dobrym stróżem całego domu.
Czy wiesz, że…?
Niewiele osób wie, że znanym, wielkim miłośnikiem rasy jest Kevin Bacon. Aktor ma swojego amerykańskiego pitbulteriera, a właściwie pitbulterierkę. Ma na imię Lilly. To właśnie on wraz z żoną od lat walczą ze stereotypami na temat pitbulterierów. Obydwoje wzięli udział w projekcie “Kissed By A Pit”. Akcja polegała na tym, aby wysłać organizatorom zdjęcie z pit bullem, który całuje swojego właściciela. Oczywiście projekt miał na celu zbiórkę pieniędzy na rzecz organizacji działającej na rzecz rasy. Akcja okazała się bardzo dużym sukcesem. Do organizatorów spłynęło bardzo wiele zdjęć, które ukazały miły wizerunek rasy – amerykańskie pitbulteriety okazały się psami pełnymi uczuć do ludzi. Nie było problemu, by zachęcić czworonoga do soczystego całusa. Wręcz przeciwnie!
