Historia
Historia buldogów francuskich nie jest do końca znana. Jak wskazuje nazwa rasy – pieski te pochodzą prawdopodobnie z Francji. Powstanie datowane jest na XIX wiek, ale warto wspomnieć, że o czworonogach z krótką kufą pisano już… przed nasza erą. Buldogi francuskie łączy się dziś z molosami z Epiru, Cesarstwa Rzymskiego, ze średniowiecznymi Alano, a nawet z rasami dogowatymi z Francji właśnie. Około 1500 roku zaczęto używać nazw “banddogge” czy “boldogge” – określenia to stosowano wobec psów, które za dnia były przypięte do łańcucha, a nocą biegały wolno. Dopiero w pierwszej połowie XVII wieku zaczęto używać słowa “bulldog”. Określenie to znajdziemy w liście, w którym pewien mężczyzna zamawiał dwa bulldogi potrzebne mu do łapania byków.
Rozrywka w postaci walk zwierząt zmotywowała do “wytworzenia” ras, które będą nie tylko silne, ale też szybkie, zacięte i zwrotne. W tym celu krzyżowano buldogi z terrierami, czego efektem były bardzo agresywne psy. Gdy walki zostały zniesione, zaczęto znowu modyfikować rasę, aby uzyskać zwierzaki w typie, ale łagodne charakterem. W ten oto sposób powstał tzw. “toy-bulldoge”, którego pokochali ludzie z biednych i średnich warstw społecznych szczególnie w Belgii oraz Francji.
Z czasem powstawały kolejne krzyżówki, a tą z której faktycznie może wywodzić się buldog francuski pochodzi z połączenia buldoga z mopsem (choć niektórzy uważają, że z psem hiszpańskim). Ciekawe zapiski znajdziemy także w książce “Psy rasowe” Joana Palmera. Autor uważa, że buldog francuski pochodzi od małego buldoga angielskiego.
Teorii jest znacznie więcej. A jaka jest polska historia buldogów francuskich? Dużym zainteresowaniem cieszyły się już w międzywojniu. Mimo, że zagranicą były “plebejskimi” czworonogami, to u nas zyskały uznanie arystokracji. W 1937 roku powstał nawet Klub Buldoga Francuskiego.
Budowa i wygląd
Pies rasy buldog francuski jest małym, ale masywnym zwierzęciem. Psy te mają bardzo muskularną i zwartą budowę oraz mocny kościec. Mimo mini rozmiarów wydają się potężne – właśnie ze względu na swoją specyficzną budowę ciała, szczególnie “beczkowatą” klatkę piersiową. Ich ciała są krótkie i raczej wyważone w kwestii proporcji. Głowa buldoga francuskiego jest kwadratowa i, podobnie jak korpus, masywna.
Trzewioczaszka jest skrócona i z tego powodu rasę zalicza się do tzw. grupy brachycefalicznej. Uszy buldogów są szerokie, sterczące i zaokrąglone przy nasadach, a łuki nadoczodołowe wydatne. Szyja? Również krótka i bez charakterystycznego u wielu psów wiszącego podgardla. Buldogi francuskie posiadają krótką oraz gładką sierść.
Ich ogonek jest krótki, pyszczek płaski, a uszy stojące. W kwestii umaszczenia wyróżniamy kilka typów. Są to buldogi francuskie tzw. blue (niebieskie), beżowe, czarne o brązowe. Zdarzają się także czarno-białe, ale te spotykamy najrzadziej.
Osobowość i temperament
Psy tej rasy cieszą się coraz większą popularnością nie tylko ze względu na swoje niewielkie rozmiary, ale przede wszystkim – na bardzo pogodny charakter i usposobienie. Pieski te są niezwykle towarzyskie – uwielbiają przebywać z ludźmi, a za swoimi ukochanymi właścicielami potrafią podążać krok w krok. Kochają ich i niemal zawsze dają dowód swojej miłości oraz oddania. Buldogi francuskie nie potrafią przebywać w odosobnieniu. Trzeba ciągle pamiętać o tym, aby zwracać na nie uwagę. Jeżeli tego nie zrobimy – mogą być niezwykle absorbujące.
Buldogi francuskie mają w sobie ogromne pokłady radości. Są ciekawskie, a przy tym niezwykle zabawne. Uwielbiają dzieci – zresztą z wzajemnością. Nic dziwnego, że buldogi są kompanami rodzin. Chętnie bawią się z najmłodszymi wykazując przy tym niezwykle dużą łagodność oraz tolerancję. Choć dotychczasowy opis może na to nie wskazywać, to jednak buldogi francuskie potrafią być bardzo podporządkowane, a nawet wykonywać polecenia małych dzieci.
Psy te, choć na początku mogą bywać nieco nieufne, garną się do psów oraz ludzi wokół – skruszą najbardziej zatwardziałe serca. Z drugiej strony można na nie liczyć w kwestiach bezpieczeństwa. To psy odznaczające się bardzo dobrym słuchem oraz czujnością. Dlatego jeśli tylko rozproszy je dźwięk za drzwiami, z pewnością dadzą o tym znać.
Warto pamiętać, że buldogi francuskie bardzo szybko i łatwo przystosowują się do różnych warunków. Nie sprawiają większych problemów we wnętrzach – można trzymać je nawet na małych przestrzeniach pamiętając o zabawkach i spacerach, podczas których dadzą upust swojej energii. Warto jednak pamiętać, że nawet jeśli nie zafundujemy im bardzo aktywnej codzienności, to nie będzie to dla nich duży problem. Ta rasa ma to do siebie, że szybko dostosowuje się do danej rzeczywistości.
Z drugiej strony nie należy zapominać, że psy omawianej rasy potrafią być bardzo zadziorne. Zdarza się, że (zwłaszcza samce) stają się prowodyrami bójek z innymi psami, zwłaszcza tymi, które są od nich większe. Z tego właśnie powodu często nie poleca się trzymania w domu dwóch buldogów tej samej płci, choć finalnie zdania na ten temat są podzielone. Generalnie psy te uwielbiają towarzystwo innych zwierzaków i żyją w zgodzie także z kotami.
Pielęgnacja
Sierść psów tej rasy jest krótka, a to także oznacza, że bardzo łatwa w pielęgnowaniu. Trzeba jednak mieć na uwadze kilka miejsc na ciele buldoga, które wymagają szczególnej uwagi. Chodzi przede wszystkim o fałdki przy nosie oraz oczach. Warto poświęcić się tym miejscom przynajmniej raz w tygodniu. Nie chodzi o długotrwałe zabiegi, a o przemycie tych okolic wilgotnym ręcznikiem lub szmatką.
Można zastosować specjalistyczne środki do pielęgnacji oczu (warto zapytać u weterynarza), jak również preparaty do usuwania przebarwień. Nie warto zapominać także o uszach. Tutaj stosujemy standardowe środki czyszczące, a samą małżowinę zaś po prostu przecieramy. Pies tej rasy wymaga uwagi i z pewnością należy szczególnie o niego dbać.
Niektórzy właściciele stosują także środki przeciwodparzeniowe, aby uniknąć powstawania ran. Oczywiście buldogi francuskie, jak wiele innych ras psów, gubią sierść. Linienie ma miejsce raz do roku, na wiosnę. Odżywianie psa ma naprawdę ogromny wpływ na jego sierść – im lepszą dietę fundujemy psu, tym mniej kłopotu mamy z intensywnością oraz częstotliwością wymiany włosia.
Czesanie psa
Mimo że sierść nie jest długa, to jednak podczas linienia może okazać się bardzo kłopotliwa. Drobne, ale twarde włoski bez trudu wbijają się np. w kanapę czy dywan nie dając się potem łatwo usunąć. Szybciej poradzimy sobie “czesząc” psa praktycznym gadżetem takim jak gumowa rękawica (do zakupu bez trudu w sklepie zoologicznym).
W okresie linienia warto przeprowadzać taki zabieg codziennie – idealnie byłoby to robić nawet kilka razy w ciągu dnia. Poza czasem gubienia sierści wystarczy czesać raz w tygodniu. Po zabiegu należy przetrzeć buldoga francuskiego wilgotną chusteczką. Jak wygląda kwestia kąpieli? Tak jak w przypadku wielu innych ras psów – robimy to wedle potrzeby, np. gdy pupil ubrudzi się podcza spaceru. Do mycia stosujemy szampony dla psów krótkowłosych. Po kąpieli wycieramy do sucha. Jeżeli skóra buldoga francuskiego jest bardzo wrażliwa, to warto zastosować nawilżające środki posiadające wyciągi np. z aloesu czy rumianku.
Standardowo, jak u innych psów, należy zwrócić uwagę na przycinanie pazurków, które samoistnie się nie starły. Warto także sprawdzać opuszki oraz przestrzenie między palcami – w tych miejscach często gromadzi się sierść w dużych ilościach, co może sprawiać ból. U buldogów francuskich występuje także tendencja do powstawania gruczołów okołoodbytowych – warto mieć to na uwadze.
Pielęgnacja przed wystawą
Właściciele buldogów francuskich wystawowych nie mają tak naprawdę więcej pracy niż została opisana powyżej. Przede wszystkim sierść musi prezentować się nienagannie – być lśniąca oraz gładka. Dlatego tuż przed wystawą najlepiej czworonoga po prostu wykąpać i wyszczotkować.
Odżywianie
Tak jak w przypadku wszystkich ras psów, tak i tutaj właściciele powinni skupić się na zdrowym odżywianiu swojego pupila. Warto pamiętać, że buldogi francuskie wykazują bardzo duże skłonności do dolegliwości oddechowych (charakterystycznych dla psów z krótką czaszką), stanów zapalnych skóry oraz otyłości. Skupimy się na tym ostatnim, bo to często spory problem wynikający z samej genetyki. Niezależnie od tego jaki sposób żywienia wybierzemy (czy będzie to odżywianie karmą suchą, mokrą, domową czy mixem), trzeba uważać na dodatkowe kilogramy u buldoga francuskiego.
Ważne jest dobranie ilości pokarmu, jego kaloryczności oraz składników odżywczych do masy ciała psa, fazy jego wzrostu (młode czworonogi jedzą więcej) oraz ilości aktywności fizycznych. Najłatwiej i najpewniej jest żywić pupila gotową np. suchą karmą. Oczywiście wybieramy te o dobrym składzie (najlepiej poradzić się weterynarza lub/ dietetyka weterynaryjnego), a nie karmy marketowe. To ile jedzenia trzeba podać psu, zapisane jest na opakowaniu – wystarczy ściśle stosować się do tych wytycznych. Istotne jest to, aby przestrzegać zaleceń – jeżeli to pominiemy i będziemy dodawać “gratisowe” ilości, to bardzo szybko odbije się to na nieprawidłowej (za dużej) masie naszego buldoga francuskiego. A to prosta droga do problemów zdrowotnych.
Jak karmić psa?
Żywienie pieska jedzeniem domowym z tego powodu może okazać się problematyczne. Bardzo łatwo wówczas przekroczyć dozwoloną kaloryczność. To jedna kwestia. Druga to dostarczenie odpowiedniej ilości składników odżywczych. W przypadku domowego jedzenia to bardzo trudne. Finalnie może okazać się, że pies tyje, a jednocześnie pożywienie, które jest mu podawane, nie jest wystarczająco odżywcze.
Bardzo ważne jest uwzględnianie w diecie psów tej rasy kwasów tłuszczowych nienasyconych, które pomagają w leczeniu stanów zapalnych objawiających się przede wszystkim zmianami skórnymi. Istotne jest także zachowanie odpowiednich proporcji pomiędzy kwasami tłuszczowymi z rodzin n-3 (tłuszcze rybie) a n-6 (oleje roślinne). Trzeba także zwrócić uwagę na białko głównie ze względu na sporą masę mięśniową. O niedobory nie musimy się martwić wybierając gotowe, zbilansowane karmy i stosując się do zaleceń producentów.
Co z przekąskami, które nie zawsze są zdrowe i przede wszystkim – zawierają dodatkowe kalorie? Smaczki pomagają w wypracowywaniu pozytywnych postaw u buldogów francuskich, ale niestety bardzo łatwo z nimi przesadzić. Dlatego tak ważne jest to, aby wybierać te o dobrym składzie jednocześnie uwzględniając kalorie z nich pochodzące w dobowym bilansie kalorycznym. W przeciwnym razie jest wielce prawdopodobne, że buldog zacznie tyć.
Trzeba jednak mieć z tyłu głowy, aby smaczki podawane były rzadko – pod żadnym pozorem nie mogą zastąpić codziennej zbilansowanej karmy.
Czy buldog francuski powinien jeść suplementy? Tu należy zasięgnąć rekomendacji lekarza, gdyż łatwo przesadzić z dodatkową ilością witamin czy składników mineralnych, które pies powinien jednak przyjmować przede wszystkim ze zdrowej diety. Właściciele psów zazwyczaj nie mają odpowiednich kompetencji, by podawać zwierzakowi tego typu specyfiki na własną rękę. Twój buldog francuski z pewnością skusi się na każdą przekąskę, nie ma co jednak z nimi przesadzać.
Aktywność fizyczna u buldoga francuskiego
Buldog francuski to pies, który ma duże skłonności do otyłości. Należy zatem pamiętać o odpowiedniej ilości aktywności fizycznych. Sprawi to psu radość i pomoże mu utrzymać odpowiednią wagę. Warto puszczać psa luzem, najlepiej z lokalizatorem GPS, który będzie monitorował miejsce przebywania zwierzaka w czasie rzeczywistym oraz zabezpieczy go przed kradzieżą. Wszelkie alerty pojawiać się będą na telefonie, a także na skrzynce e mail.
Trzeba tutaj również uważać, aby nie przesadzić z intensywnością ćwiczeń. Buldog francuski jest silnie umięśniony i ma ogromne predyspozycje do trudności z oddychaniem (z racji takiej a nie innej budowy czaszki). Gdy buldog francuski jest zbyt przeciążony, musi przejść w okres regeneracji.
Problemy zdrowotne
Najczęstsze problemy zdrowotne u buldogów francuskich związane są z brachycefaliczną budową czaszki. Kufę psa maksymalnie skracano, czego efektem są jego trudności z oddychaniem. Z tego właśnie powodu buldogi francuskie sapią, mają słaba wydolność fizyczną i chrapią. Dzieje się tak ponieważ mają one zmniejszoną drożność dróg oddechowych w odcinku nosowym, jak również małe otwory wlotowe nozdrzy. To może utrudniać nawet codzienne funkcjonowanie, szczególnie podczas aktywności fizycznej.
Czworonogi te dotykają też wady genetyczne związane z krtanią oraz tchawicą. Organy te zapadają się, co skutkuje niedotlenieniem. Częstym efektem problemów z oddychaniem jest przerost mięśnia sercowego.
Dla kogo?
Buldogi francuskie to małe psy, które uwielbiają zabawy, pieszczoty i przebywanie w centrum. Świetnie sprawdzą się w rodzinie, w której są dzieci. Znajdą w sobie masę chęci na zabawy, ale też nie stronią od kanapy. Trzeba jednak pamiętać, że to pieski uparte, więc przyda im się trochę dyscypliny.
