Historia
Wśród kotów krótkowłosych koty kartuskie – to prawdziwi arystokraci. Legenda głosi, że kot kartuski związany jest z francuskim zakonem kartuzów. Już w XVI-wiecznych tekstach pojawiają się wzmianki o niebieskich kotach z Francji. W nich również zawarta jest informacja o tym, że to zakonnicy francuscy Kartuzi z klasztoru Chartreuse przywieźli je z Afryki. To wyjaśniałoby pochodzenie ich nazwy. Ciche zwierzaki byłyby idealnymi partnerami dla mnichów jednak nie ma dowodów na jej prawdziwość. Podobnie jak w przypadku wielu ras, tak naprawdę nie wiadomo, skąd wzięły się koty kartuskie, jak i gdzie się pojawiły. Najbardziej prawdopodobnym scenariuszem jest to, że rasa była powszechnie hodowana we Francji od XVIII wieku do polowania na szczury w stajniach, i domach. Na nieszczęście dla pięknie owłosionych kotów, byli również cenieni przez kuśnierzy za ich grube niebieskie futra. Rodzaj luksusowej wełny o nazwie „pile de Chartreux” mógł mieć swoją nazwę od miękkich, wełnianych kotów.
Pochodzenie
Pierwsze odniesienie do nazwy Chartreux dla niebieskich kotów znajduje się w Universal Dictionary of Commerce, Natural History and Arts and Trade of Savvary of Brusion, opublikowanym w 1723 r., W którym wspomniano również o związku kotów z handlem futrami. Francuski przyrodnik George-Louis Leclerc, Comte de Buffon, opisał je jako kota Francji i nadał im łacińską nazwę Felis catus coeruleus, co oznacza niebieskiego kota.
Wolno żyjące grupy kotów mieszkały w Paryżu i innych regionach Francji do wczesnych lat XX wieku. Nie były zbyt cenne, z wyjątkiem ich skór i zdolności do zwalczania szkodników. Dopiero po I wojnie światowej francuscy miłośnicy kotów podjęli kroki w celu zachowania rasy. Zebrali jak najwięcej kotów i stworzyli standard rasy. Do rozmnażania wykorzystywali tylko te zwierzęta, które spełniły normę. Pierwszy raz rasa pojawiła się na europejskich wystawach w 1928 roku.
Po II wojnie światowej nie można było już spotkać żadnego swobodnie wędrującego kota kartuskiego. Do Stanów Zjednoczonych zostały sprowadzone po raz pierwszy w 1970 r. I zostały uznane przez Cat Fanciers Association w 1987 r. Dziś koty są rozpoznawane przez wszystkie główne stowarzyszenia kotów.
Kot kartuski jest nawet oficjalną maskotką festiwalu jazzowego w Montreux. Są mniej znane w Europie, nawet w ojczyźnie Francji. W przeciwieństwie do wielu ras kotów, przez lata niewiele się zmieniały.
Budowa kota kartuskiego
Kot kartuski ma solidne, mocne ciało owinięte krótkim ale grubym, wodoodpornym płaszczem. Oprócz pięknego futra, jego najbardziej charakterystyczną cechą są ciemnopomarańczowe oczy osadzone na zaokrąglonej, szerokiej głowie. Ma pełne policzki i słodki, uśmiechnięty wyraz pyszczka. Średniej wielkości uszy umieszczone są wysoko na głowie.
Jego typ ciała jest czasem opisywany jako prymitywny, ponieważ jest ma szerokie ramiona i głęboką klatkę piersiową. Jego relatywnie krótkie i kościste nogi spoczywają na okrągłych, średnich łapach, które wyglądają prawie na delikatne. Żywy, elastyczny ogon jest ciężki u podstawy, zwęża się do owalnej końcówki.
Sierść ma lekko wełnianą fakturę, która zmienia się w zależności od wieku i płci kota, a także klimatu, w którym żyje. Na przykład dojrzałe samce mają najcięższe płaszcze, a samice lub młode koty mogą mieć cieńsze włosy.
Płaszcz może mieć dowolny odcień w kolorystyce niebiesko-szarej. Końce futra wyglądają tak, jakby zostały lekko posypane srebrem. Kocięta mogą mieć delikatne ślady pręgowanych wzorów, ale do czasu dojrzewania sierść powinna mieć jasny, równomierny ton. Dopełnieniem wyglądu jest łupkowo-szara skóra nosa, niebieskie usta i poduszeczki w kolorze różowo-szarym.
Nie daj się zwieść jego dużemu ciału i masie mięśniowej. To giętki, zwinny kot, który zwykle waży do 8 kilogramów. Podnieś go, a jego waga może cię zaskoczyć. Rasa rośnie powoli, a zwłaszcza samce mogą nie osiągnąć pełnych rozmiarów, dopóki nie osiągną wieku 4 lub 5 lat.
Osobowość
Kota kartuskiego można porównać do mima, cichego, ale komunikatywnego, a czasem głupiutkiego. Rasa ta jest uważnym i łagodnym towarzyszem, który lubi przebywać w pobliżu swoich ludzi i obserwować ich działania. Docenia każdą uwagę, jaką otrzymuje, zwłaszcza jeśli polega na drapaniu go pod brodą lub między uszami, ale nie jest wymagający. Wystarczające dla niego będzie podążanie za tobą, spanie na łóżku i przytulanie się, jeśli nie czujesz się dobrze.
Kot kartuski rzadko używa swojego głosu, woląc sterować Twoimi działaniami za pomocą spojrzenia. W razie potrzeby może komunikować się małym miauczeniem lub ćwierkaniem. Przyzwyczajaj się do uważnego obserwowania go i zaznajomienia się z jego działaniami, ponieważ jest mało prawdopodobne, aby wypowiedział jakiś dyskomfort lub wyda dźwięk, aby poinformować Cię o tym jak się czuje.
Jego spokojna natura sprawia, że nadaje się do spędzania czasu samemu w domu, gdy Ty zarabiasz pieniądze na jego smakołyki i zabawki. Mimo to, nie będzie miał nic przeciwko towarzystwu innego kota lub psa. Tak długo, jak utrzymujesz jego codzienną rutynę, to będzie on szczęśliwym domownikiem.
Kot kartuski charakteryzuje się uprzejmą postawą, dzięki której przyjemnością jest mieszkanie z nim. To kot, który przestrzega narzuconych zasad. Zawsze traktuj go życzliwie i cierpliwie, a otrzymasz wiernego przyjaciela.
Szkolenie kota
Rasa jest kotem bardzo łatwym do wyszkolenia. Dzięki miłości do ludzi i bardzo wysokiej inteligencji będziesz w stanie nauczyć go pewnych zachowań. Większość właścicieli kotów powie, że ich kot tylko co jakiś czas reaguje na swoje imię, ale nie kot kartuski. Niezależnie od tego, czy chodzi o gry logiczne, naukę nowych sztuczek, czy zabawną grę polegającą na polowaniu na zabawkę, będzie on zaangażowany i skoncentrowany. Dzięki odpowiednio dobranemu systemowi nagród, mruczek nauczy się podstawowych poleceń, takich jak siedzieć, dotykać i kłaść się w mgnieniu oka. Następnie możesz wypróbować bardziej złożone sztuczki, takie jak siedzenie jak surykatka, przeskakiwanie przez ręce, przewracanie się itd.
Kluczem do wyszkolenia, właściwie każdego kota, jest konsekwencja. Twój kot kartuski zacznie wyczekiwać codziennych sesji treningowych, a kiedy ich nie dostanie może zacząć psocić. Mimo, że zwykle nie są bardzo destrukcyjnymi kotami to znajdą inne sposoby na przyciągnięcie Twojej uwagi, jeśli nie uczynisz treningu regularnym elementem ich harmonogramu.
Jak dbać o bezpieczeństwo kota kartuskiego?
To koty typowe domowe, jednak nie zaszkodzi, gdy w ciepłe dni wypuścimy je do ogrodu. Nie daj się zwieść spokojnemu usposobieniu kartuskiego, ponieważ jest mistrzem ucieczki i może przechytrzyć zabezpieczone okna, jeśli zechce. Przyzwyczajają się do konkretnych zabaw i mogą tak bawić się codziennie. Reagują na wołanie i swoje imię. Często nazywane są „uśmiechniętymi kotami z Francji”, ponieważ wyglądają jakby były całe czas zadowolone. Natomiast miłośnicy tej rasy mówią o nich „pluszowe misie”.
Zawsze przed adopcją kota powinieneś przygotować dom na nowego lokatora. Konieczne jest zabezpieczenie balkonu siatką oraz okien, żeby zwierzak nie mógł wypaść. Wbrew przysłowiu kot nie zawsze spada na cztery łapy. Dodatkowo warto zaczipować zwierzaka, żeby łatwiej odnaleźć go w razie ucieczki lub kradzieży. Na rynku jest dostępnych wiele urządzeń pomagających właścicielowi zadbać o bezpieczeństwo czworonożnego przyjaciela. Warto rozważyć zakup lokalizatora GPS, który przyczepia się do obroży. Dzięki temu możesz całodobowo obserwować, gdzie przebywa Twój pupil.
To koty typowe domowe, jednak nie zaszkodzi, gdy w ciepłe dni wypuścimy je do ogrodu. Przyzwyczajają się do konkretnych zabaw i mogą tak bawić się codziennie. Reagują na wołanie i swoje imię. Często nazywane są „uśmiechniętymi kotami z Francji”, ponieważ wyglądają jakby były całe czas zadowolone. Natomiast miłośnicy tej rasy mówią o nich „pluszowe misie”.
Zdrowie
Interesującym aspektem rasy kartuskiej jest to, że chociaż była izolowana przez większą część swojej historii, jest to ogólnie zdrowa rasa. Może to wynikać z częstych praktyk krzyżowania po II wojnie światowej, co jest dziś ulgą dla właścicieli kotów. Zarówno koty rasowe, jak i mieszane rasy mają różne przypadki problemów zdrowotnych, które mogą mieć charakter genetyczny. Koty kartuskie są ogólnie zdrowe, ale u rasy zaobserwowano problem z dziedzicznym zwichnięciem rzepki, które może wahać się od łagodnego do ciężkiego. Łagodne stopień choroby rzadko powoduje problemy, jednak ciężkie przypadki powodują kulawizny. Na szczęście można je złagodzić chirurgicznie.
Opieka i pielęgnacja
Krótki, gruby płaszcz kota kartuskiego jest łatwy w pielęgnacji – wystarczy cotygodniowe szczotkowanie. Na wiosnę intensywniej zrzuca sierść i wtedy może wymagać dodatkowej pielęgnacji. Kąpiele nie są konieczne. Ponadto wymaga standardowych zabiegów, takich jak podcinanie pazurów, przemywanie oczu i uszu. Utrzymuj kuwetę nieskazitelnie czystą, ponieważ koty bardzo dbają o higienę łazienki.
Żywienie
Przedstawiciele rasy kartuskiej są dosyć aktywnymi kotami, więc nie musisz się zbytnio przejmować otyłością, ale miej na nią oko, aby najlepiej pomóc im utrzymać zdrową wagę.
Jak w przypadku każdego kota, najlepszym sposobem na utrzymanie zdrowego i szczęśliwego czworonożnego przyjaciela jest regularna kontrola weterynaryjna, prawidłowe odżywianie i regularne ćwiczenia.
Dzieci i inne zwierzęta domowe
Tolerancyjny i delikatny kot kartuski pasuje do domu z dziećmi. Bardziej prawdopodobne jest, że w złości ucieknie niż podrapie, jeśli nie spodoba mu się sposób zabawy lub zaczepiana. Rodzice z małymi dziećmi powinni zawsze nadzorować interakcje, aby upewnić się, że kot nie jest źle traktowany. Kot kartuski będzie szczęśliwy, jeśli będzie miał psiego przyjaciela. Wprowadzaj zwierzaki powoli i w kontrolowanych okolicznościach, aby upewnić się, że nauczą się dogadywać.
Cena
Cena kotów kartuskich to koszt 2000 złotych.
Ciekawostki
Kot kartuski jest oficjalnym kotem Francji, a rasa ta pojawia się w całej historii Francji.
W 1747 roku francuska artystka Jean-Baptiste Perronneau namalowała arystokratkę Magdaleine Pinceloup de la Grange z jej ukochanym kotem kartuskim.
Kot kartuski zyskał także sympatię oficera armii francuskiej Charlesa de Gaulle’a. Narodowy bohater posiadał kota o imieniu Gris-gris lub Grey-grey. Kolejnym fanem rasy była francuska autorka Colette, która opisała go w jednej ze swoich wczesnych powieści.
Dla kogo będzie najlepszy kot kartuski?
Za każdym razem, gdy zbliżamy się do końca opisu rasy kota, jesteśmy przekonani, że właśnie podsumowaliśmy najlepszego mruczka na świecie. Ale tym razem? To może być prawda!
Kot kartuski to towarzyska, łagodna dusza, która chce po prostu wspiąć się na Twoje kolana i zdrzemnąć po południu. Są prawie całkowicie ciche, mają niskie potrzeby pielęgnacyjne i wydają się być bardzo zdrowe. I mogą nauczyć się aportować, chodzić na smyczy i wykonywać różne sztuczki.
Są po prostu miraculeux, co w języku francuskim oznacza cudowne!
Jeśli chcesz adoptować kota kartuskiego, pamiętaj, że jest to rzadka rasa, która może być trudna do znalezienia. Zawsze przechodź przez właściwe kanały i odpowiedzialnych hodowców, aby kupić szczęśliwego i zdrowego kota.
I nie zapominaj, że mają wysokie potrzeby społeczne. To nie jest kot, który wymaga uwagi, przytulania i dużo czasu na zabawę. I zasługuje na to!
