Historia
Rasa uważana jest za nową w Ameryce Północnej ale na świecie spotykana jest od dawna. Długowłose rosyjskie koty syberyjskie istnieją już od setek lat. Dokładnie, kiedy i jak trafiły na Syberię, nie wiadomo, ale spekuluje się, że rasa przybyła z emigrantami. Według niektórych hodowców, Rosjanie emigrujący lub zesłani na Syberię przywieźli ze sobą swoje zwierzaki. Niektórzy badacze uważają, że mutacja długowłosego kota pierwotnie miała miejsce w Rosji i, że tamtejsze długowłose koty rozprzestrzeniły się z Rosji do Turcji, krzyżując się z lokalnymi kotami, aby stać się Angorą. Natomiast w Persji, krzyżując się z lokalnymi kotami, stały się Persami. Jeśli jest to prawda to można stwierdzić że, wszystkie długowłose koty pochodzą z Rosji.
Długie futro u kotów domowych wydaje się być przystosowaniem do syberyjskiego zimna. Ze względu na bezlitosny klimat koty te rozwinęły się lub nabyły genetycznie, dłuższe włosy, płaszcze sierści na każdą pogodę i większe oraz bardziej zwarte ciała. Przeżyły i rozwinęły się w odporną rasę, która jest w stanie wytrzymać trudne warunki regionu.
Według rosyjskich historyków kot syberyjski niegdyś chronił swoich ludzkich towarzyszy i gospodarstw domowych. Jak w każdej kulturze, koty były cenione za ich umiejętności polowania. Trzymali myszy i szczury z dala od zapasów zboża i innych pokarmów. Do lat 80. rząd byłego Związku Radzieckiego zniechęcał swoich obywateli do posiadania domowych zwierząt domowych z powodu braku mieszkań i braków żywności. W 1987 r. Rząd zniósł te ograniczenia, a hodowcy utworzyli kluby dla kotów i zaczęli prowadzić rejestry hodowlane. W 1988 r. odbyła się pierwsza rosyjska wystawa kotów w Moskwie.
Pewna Amerykanka, Elizabeth Terrell zainwestowała tysiące dolarów i poświęciła wiele godzin na zdobycie kota syberyjskiego i rozpowszechnienie tej rasy w Ameryce. Zaledwie miesiąc po tym, hodowca David Boehm zapragnął je mieć. Zamiast czekać na wysłanie kotów, zarezerwował lot do Rosji i kupił każdego Syberyjczyka, jakiego mógł znaleźć. 4 lipca wrócił z kolekcją piętnastu kotów. Jego zwierzaki wydały pierwszy miot w Ameryce, czym przyczynili się do rozpowszechnienia tych kotów na świecie.
Rasa zyskuje popularność, ponieważ uważa się ją za hipoalergiczną. Oznacza to, że jego organizm wytwarza niewiele białka FELD1, którego sekwencja aminokwasów może powodować alergie.
Budowa
Pierwotnie rasa miała przetrwać w trudnym klimacie Syberii, gdzie została po raz pierwszy wprowadzona, dlatego mówiąc krótko, kot syberyjski jest bardzo dużą i odporną rasą. Kot syberyjski jest silnie potrójnie pokrytym kotem o zaskakującej wysokości jak na swój rozmiar. Wygląda potężnie i czujnie, ale patrzy na świat ze słodkim wyrazem twarzy. Jego głowa jest zaokrąglonych konturach – szeroki u góry i lekko zwężający się w dole. Duże uszy są mają wewnątrz kępki futra, co stanowi dodatkową warstwę ochronną przed zimnem. Oczy są w różnych kolorach i mogą być niebieskie, zielone lub żółte. Niektórzy nawet zauważyli, że mają dwa różne kolory oczu! Jego ciało jest muskularne i ma duże okrągłe łapy z kępkami futra i grubo owłosionym ogonem. Płaszcz może występować w wielu różnych kolorach i ma oleistą konsystencję, dzięki czemu jest wodoodporny.
Na pierwszy rzut oka kot syberyjski wygląda bardzo podobnie do rasy Maine Coon. Jednak wyraźne różnice polegają na tym, że Syberyjczyk ma bardziej zaokrąglony wygląd pod względem kształtu i budowy. Jeśli przyjrzysz się uważnie, koty syberyjskie mają zaokrąglone, a nie trójkątne uszy. Futro pokrywa czubki uszu, nadając im spiczasty wygląd, a włosy znajdują się wewnątrz ucha.
Rasa dojrzewa wyjątkowo wolno, nawet przez 5 lat.
Sierść
Kot syberyjski wyróżnia się długim, potrójnym płaszczem z włosami ochronnymi (płaszcz zewnętrzny), włosami markizy (środkowa część płaszcza) i puszystym podkładem. Ma obfity włosy na szyi, gęste, ale nieco krótsze na łopatkach i dolnej części klatki piersiowej oraz grube futro na brzuchu i górnych częściach tylnych łap. Podkład pogrubia się w chłodne dni. Sierść występuje we wszystkich kolorach i kombinacjach kolorów.
Osobowość i temperament
Kot syberyjski to kochający kot o niezwykłym charakterze. Serce Syberyjczyka jest tak ciepłe jak jego ojczyzna jest zimna. Kocha ludzi i chce być blisko nich, więc spodziewaj się, że ten czuły kot pójdzie za tobą wszędzie, w tym do łazienki, i „pomoże” ci w czytaniu, oglądaniu telewizji, pracy przy komputerze i przygotowaniu posiłku. Rasa ta uwielbia ludzi i musi być blisko swoich właścicieli. Będą czekać na Ciebie pod drzwiami, kiedy wrócisz do domu, opowiedzą o swoim dniu i będą chcieli usłyszeć o twoim. Tak, opowiedzą! Ponieważ koty te są bardzo rozgadane i uwielbiają wchodzić w dźwiękowe interakcje z ludźmi.
Nie są jednak tak rozmowni jak rasy orientalne. Wyrażają się za pomocą cichych miauczeń, trylów, ćwierkania i wielu innych rodzajów mruczeń. Lubią siedzieć na kolanach podczas pielęgnacji lub zawsze wtedy, kiedy tylko będziesz miał wolne nogi! Goście uznają go za genialnego gospodarza, ponieważ zazwyczaj nie jest to kot nieśmiały w obecności nieznajomych. Jest bardzo inteligentny i szybko nauczy się odpowiednich zachowań, aby uzyskać to, czego chce. Kot syberyjski cieszy się z towarzystwa rodziny, dlatego jest doskonałym przyjacielem dla osób, które chcą kota o charakterze psa. Mimo swojej łagodnej osobowości, uwielbiają zabawę i psoty.
Syberyjska osobowość jest niezwykle przyjazna i żądna przygód. Ta rasa radzi sobie szczególnie dobrze z ludźmi, innymi kotami, a nawet psami!
Pomimo swoich rozmiarów są bardzo zwinne. Jak przystało na pracującego i polującego kota, jest bardzo wysportowany i możesz znaleźć go balansującego na szczycie drzwi lub napędzającego się do najwyższego punktu w pokoju, niczym rosyjska gimnastyczka. Nierzadko będziesz mógł zaobserwować salto podczas ścigania zabawki. Aby uszczęśliwić kota syberyjskiego, ważne jest, aby bawić się nimi i rzucać im wyzwanie, dzięki któremu nauczą się nowych sztuczek. Programy przyrodnicze w telewizji z ćwierkającymi ptakami lub piszczącymi myszami przyniosą niesamowitą radość kotu – kładą delikatne łapki na ekranie i próbują uchwycić uciekające obrazy. Każdy przedmiot może stać się zabawką dla tego sprytnego kota, więc trzymaj biżuterię lub inne potencjalnie intrygujące przedmioty poza zasięgiem jego wzroku.
Rasę cechuje fascynacja wodą, przez co często wrzucają zabawki do naczyń z wodą. Zapewne ze względu na swoje dziedzictwo jako leśnego mieszkańca – być może jest to genetyczna pamięć o polowaniu na kolację. Nie zdziw się, jeśli lubi chlapać się w wannie, pić z fontanny lub kranu lub robić kałuże, uderzając łapą w miskę z wodą.
Aktywność i hałas mu nie przeszkadzają. Jego spokojna natura daje mu potencjał do bycia kotem terapeutycznym. Chętnie przytula się do Ciebie, gdy cierpisz na przeziębienie lub inną chorobę. I chociaż uwielbia uwagę, nie jest potrzebny i będzie cierpliwie czekał, aż będziesz miał czas, aby mu poświęcić.
Pielęgnacja
Gruby potrójny płaszcz należy czesać lub szczotkować kilka razy w tygodniu, aby uniknąć splątania. Kiedy zaczyna się ciepły sezon, długowłosy kot syberyjski traci większość podszerstka. Zapewnij mu odpowiednią karmę lub trawę, która pomoże mu ułatwić naturalne wycofanie się połkniętych włosów. W miesiącach letnich koty syberyjskie zazwyczaj same dbają o krótsze, jaśniejsze futro. Koty z dostępem na zewnątrz powinny częściej być wyczesywane grzebieniem w celu usunięcia liści i części roślin, które utknęły w czasie zabaw na zewnątrz.
Myj jego zęby, aby zapobiec chorobom przyzębia. Codzienna higiena jamy ustnej jest najlepsza, ale cotygodniowe szczotkowanie też będzie dobrym rozwiązaniem. Przycinaj pazury co kilka tygodni. Przetrzyj kąciki oczu miękką, wilgotną szmatką, aby usunąć wszelkie wydzieliny. Użyj osobnego obszaru materiału dla każdego oka, aby nie narażać się na rozprzestrzenianie się infekcji. Sprawdzaj uszy co tydzień. Jeśli wyglądają na brudne, wytrzyj je bawełnianą wilgotną szmatką. Unikaj używania wacików bawełnianych, które mogą uszkodzić wnętrze ucha! Utrzymuj kuwetę nieskazitelnie czystą, ponieważ koty bardzo dbają o higienę łazienki. Pomoże im to także w utrzymaniu w idealnym stanie futerka.
Koty syberyjskie są miłośnikami przyrody. Uwielbiają być w ruchu, chodzić na spacery, biegać, skakać i polować, jakby ich życie zależało od tego, dlatego nie nadają się do samotnego przebywania w domu. Dostęp do zabezpieczonego ogrodu będzie dla nich idealny, ponieważ lubią używać małych i dużych drzew do wspinania się i drapania, wędrowania przez zarośla oraz polowania na myszy i ptaki.
Jak zapewnić bezpieczeństwo mruczkowi?
Kot syberyjski jest niezwykle aktywnym zwierzakiem, który najlepiej odnajdzie się na przydomowym podwórku, dlatego szczególnie powinniśmy zadbać o jego bezpieczeństwo, gdy znajduje się na zewnątrz. Lokalizator GPS dla zwierzaka pozwoli na śledzenie kota zawsze wtedy, gdy zajdzie taka konieczność. Urządzenie ma niewielkie wymiary i bez trudu zmieści się w konwencjonalnej obroży, dlatego nie musisz się obawiać, że Twój pupil go zdejmie. Lokalizator GPS pozwala na nasłuch otoczenia zwierzęcia. Podaje także automatyczną lokalizację kota, dlatego gdy mruczek się zgubi lub zostanie skradziony, to z pomocą tego urządzenia będzie dużo łatwiej go znaleźć i szybko do niego dotrzeć.
Odżywianie
Oprócz pielęgnacji sierści niezbędne jest odpowiednie odżywianie, aby zapewnić kotu syberyjskiemu długie, zdrowe i aktywne życie. Jako mięsożercy potrzebują pokarmu z dużą ilością zdrowego białka – mogą zużywać tylko niewielką ilość węglowodanów. Coroczne badania u weterynarza pomagają również w odpowiednim czasie identyfikować potencjalne problemy zdrowotne i rozwiązywać pytania dotyczące opieki i żywienia.
Prawidłowa waga kota syberyjskiego waha się od 4 do 7 kilogramów, oczywiście, kocury są większe i cięższe.
Dzieci i inne zwierzęta domowe
Kot syberyjski ma zrównoważony temperament i nic nie zakłóci jego spokoju. Te cechy sprawiają, że jest doskonałym wyborem dla rodziny z dziećmi. Żadne nocne potwory nie przejdą obok Syberyjczyka na straży u stóp dziecięcego łóżka! Z przyjemnością będzie mieszkał z innymi psami i kotami, pod warunkiem, że będą dla niego przyjazne. Wprowadzaj nowe zwierzaki powoli, aby upewnić się, że nauczą się dogadywać.
Jak wybrać odpowiedzialnego hodowcę?
Ze względu, że kot syberyjski jest naturalną rasą, to nie ma prawie żadnych chorób dziedzicznych typowych dla innych rasowych zwierząt. Krzyżowanie różnych ras i hodowla liniowa mogą oczywiście prowadzić do pojawienia się chorób dziedzicznych w pojedynczych przypadkach. Najlepszym środkiem zaradczym jest przemyślana decyzja i wybór profesjonalnej hodowli, która bierze odpowiedzialność za zdrowie kotów.
Dla ciebie, jako kupującego, niezwykle ważne jest, aby adoptować koty tylko od odpowiedzialnego, profesjonalnego hodowcy. Małe reklamy obiecujące „tanie rodowody kotów” mogą kusić łowców okazji ale w większości przypadków dobro kota nie jest tam priorytetem. Hodowla kotów jest drogim hobby, a ci, którzy chcą czerpać zyski ze sprzedaży, zwykle oszczędzają na jedzeniu, mieszkaniu, opiece zdrowotnej i przemyślanym parowaniu. Hodowca, który bierze odpowiedzialność za swoje zwierzęta i ich hodowlę, nie boi się kosztów ani zobowiązań czasowych.
Regularne wizyty u weterynarza i badania znanych chorób dziedzicznych, takich jak HCM w mięśniu sercowym i torbiele nerek, należy uznać za standard. Zażądaj przedstawienie odpowiednich wyników testów. Kocięta muszą zostać z matką i rodzeństwem przez co najmniej 12 tygodni, aż będą gotowe do przeprowadzki do nowego domu. Podczas tej kluczowej fazy początkowej uczą się wszystkiego, co przygotowuje ich do długiego i zdrowego życia! Hodowcy nadzorują swoje zwierzęta przez całą dobę i zapewniają im wszystko, czego potrzebują do fazy wzrostu. Są gotowi zaoferować tym, którzy kupią kocięta, porady i pomoc – nawet po zakupie!
Problemy zdrowotne
Koty syberyjskie to zdrowe zwierzęta. Jednak są podatne na jedną chorobę – kardiomiopatię przerostową (HCM). Jest to najczęstsza forma dziedzicznej choroby serca u kotów. Powoduje pogrubienie wokół serca, które prowadzi do problemów zdrowotnych i może spowodować śmierć. Hodowcy powinni sprawdzić HCM, a zainteresowany kupujący powinien mieć możliwość zweryfikowania wyników tych testów. Nie zaleca się pozyskiwania kota syberyjskiego, który nie został przetestowany na HCM.
Inną chorobą, na którą narażona jest kot syberyjski jest niedobór kinazy pirogronianowej. Jest to choroba dziedziczna, która u chorego kota prowadzi do anemii. W zależności od tempa rozwoju choroby, kotek może żyć bardzo krótko (rok) albo stosunkowo długo (około dziesięciu lat). Przeprowadzenie przesiewowego badania DNA da odpowiedź, czy kot jest nosicielem choroby na jednym czy na obu allelach.
Średnia długość życia kota syberyjskiego wynosi od 15 do 20 lat (więcej o tym ile żyją koty dowiesz się z naszego poradnika).
Ile kosztuje kot syberyjski?
Cena syberyjskiego kociaka w hodowli waha się od 1800 do 3000 zł i zależy od pochodzenia, hodowli, wieku w chwili zakupu, a nawet płci mruczka. Miesięczny koszt utrzymania to około 150 zł. Suma ta wystarczy na zakup żwirku i karmy dobrej jakości.
