Historia
Historia psów tej rasy jest bardzo długa. Okazuje się bowiem, że psy te były znane już w czasach Cesarstwa Rzymskiego. Na terenie dzisiejszych Niemiec najprawdopodobniej osobniki tej rasy były największe. Zresztą być może to właśnie w Germanii powstała rasa rottweiler. Skąd zatem taka nazwa? Wiele wskazuje, że od nazwy “Rottweil” – miejscowości znajdującej się w okolicach Stuttgartu.
Rottweilery pilnowały obozy rzymskie w wyżej wspomnianej Germanii, która została podbita właśnie przez Rzymian. Doskonale pilnowały zapasy żywieniowe. Duże, silne psy były przede wszystkim bardzo cenione za to, że bez większych trudności ciągnęły powozy oraz wielkie skrzynie z zapasami jedzenia i amunicji. Rzeźnicy w średniowieczu także bardzo wykorzystywali psy tej rasy – między innymi do pędzenia bydła. Wiele źródeł wskazuje, że w okolicach siedemnastego wieku miały miejsce… limity na posiadanie psów. Każdy rzeźnik mógł mieć jednego rottweilera, a każdy kąt – aż 4! Dzisiejsze rottweilery zdecydowanie nie wyglądają jak ich przodkowie. Wygląd psów tej rasy niezwykle się zmieniał. Niegdyś wyglądały o wiele smukłej i posiadały “haczykowate” ogony. Z czasem stawały się większe – a wszystko po to, by wykorzystywać je do jeszcze cięższych prac. Pierwszy Klub Hodowców Rottweilera został założony 13 stycznia 1907 roku. Trzy miesiące później powstał Południowoniemiecki Klub Rottweilera. W 1921 roku wszystkie te stowarzyszenia połączono. I tak powstał Ogólnoniemiecki Klub Rottweilera.
Charakter
Rottweiler to pies bardzo pewny siebie, który jest jednocześnie zrównoważony. Posiada bardzo duży temperament i niezwykle chętnie pracuje z człowiekiem. Nie przepada za siedzeniem i “nicnierobieniem”. W jego naturze leży aktywność. Uwielbia się zmęczyć – zarówno pod kątem fizycznym jak i psychicznym. Mimo ogromnego temperamentu potrafi wykazać się skupieniem. Dlatego hodowcy i trenerzy chwalą rottweilery na treningach – szybko się uczą. O rottweilerach mówi się także, że są bardzo silne i zdają sobie z tej siły sprawę. Charakteryzuje je duże poczucie własności. Niekoniecznie jednak chodzi o jego zabawki. Te chętnie odda swojemu właścicielowi. Jeżeli jednak kto będzie chciał zabrać coś jemu panu – może dojść do niebezpiecznej sytuacji. Jednocześnie, jeżeli rottweiler mieszka z nami i z naszą rodziną, to najprawdopodobniej nie sprawia po tym kątem dużo kłopotów. Wydaje się być nawet dość przewidywalny. Uwielbia swojego właściciela, a wobec reszty domowników także wykazuje miłość i przywiązanie. To pies bardzo lojalny, który jednocześnie nie wygoni gości z domu. Wręcz przeciwnie. Raczej z dużym prawdopodobieństwem wykaże się niezłą gościnnością. Nierzadko jednak jest mocno pobudzony, a co za tym idzie – staje się nieprzewidywalny. Jeżeli jednak coś naprawdę wyprowadzi go z równowagi, to może reagować bardzo gwałtownie, a w konsekwencji – niebezpiecznie. Czy rottweilery wykazują cechy dominujące? Często tak – szczególnie samce. Zresztą suki są generalnie spokojniejsze – w rasie dochodzi do dużego dymorfizmu płciowego.
Rottweiler a dzieci
Bardzo często słyszymy opinię, że rottweilery, z racji swojej “mocnej” natury, nie nadają się do mieszkania z dziećmi – mogą bowiem okazać się dla nich niebezpieczne. Nic bardziej mylnego! Rottweiler świetnie spędza czas z dziećmi. Będzie je chronił – to leży w jego naturze. Dlatego jeżeli zostawimy malca z psem, to możemy być pewni, że pupil zrobi wszystko, by maluchowi nic się nie stało. Nie oznacza to jednak, że jest to w stu procentach idealna sytuacja. Rottweiler bywa zaborczy. Będzie opiekował się dzieckiem, ale może się zdarzyć, że jeśli ktoś się zbliży, zareaguje agresywnie, gdyż uzna tę sytuację za potencjalnie zagrażającą. Dlatego też nie powinniśmy zostawiać rottweilera samego z dzieckiem (także pozwolić tej dwójce wychodzić na spacery) – wszelkie aktywności, zabawy muszą mieć miejsce pod nadzorem dorosłych.
Szkolenie
Właścicielem (bezpośrednim) rottweilera powinna zostać spokojna, asertywna i co najważniejsze – konsekwentna osoba. Trudno wyobrazić sobie, że takim psem będzie “zarządzać” ktoś uległy. Wówczas rottweiler może to wykorzystać i tym samym – działać na swoich zasadach. Oczywiście jak w przypadku wielu innych ras warto szkolić rottweilery. Tym bardziej, że treningi dają szybko efekty – rottweilery są bowiem bardzo inteligentne i do tego lubią aktywność. W dodatku lubią pracować z człowiekiem (z wzajemnością). Z drugiej strony trzeba mieć na uwadze, że psy te potrzebują indywidualnego podejścia – nie można wszystkich osobników wrzucić do jednego worka, gdyż wtedy efekty pracy nie będą tak satysfakcjonujące, jak mogłyby być. Zasad posłuszeństwa powinniśmy uczyć psiaka od małego. Wielu hodowców poleca tzw. psie przedszkola, gdzie już od małego czworonogi są uczone socjalizacji, dyscypliny itd. Szczeniaki rottweilera są dość krnąbrne i może się okazać, że będą nam uciekać podczas spacerów, dlatego warto już od samego początku wyposażyć psa w lokalizator GPS.
Praca
Skoro pies ma mocną sylwetkę i odznacza się dużą inteligencją, to oczywistym jest, że nadaje się do pełnienia ważnych funkcji. W wielu krajach rottweiler wykorzystywany jest jako pies służbowy w policji oraz w wojsku. Niemało psów tej rasy pracuje także w ratownictwie. Zaskoczeniem może być fakt, że czworonogi te w Stanach Zjednoczonych pracują w… dogoterapii.
Rottweiler w Polsce
Warto pokrótce przytoczyć także historię rottweilera w Polsce. Pierwsze psy tej rasy zaczęły pojawiać się w naszym kraju prawdopodobnie jeszcze przed II wojną światową. Ale tak naprawdę za początek rozwoju rasy w Polsce uznaje się lata 60. XX wieku. Wtedy to pierwsze psy zacząć sprowadzać Eugeniusz Koszek z Wrocławia. To właśnie przywiózł z NRD samca rottweilera, który nosił imię Golf vom Ursus Hof oraz suczkę Jette vom Pleissatal.
Wygląd
Wzorzec podpowiada, że rottweiler to pies średni lub duży posiadający średnią wagę (od 35 do 60 kg). Wysokość w kłębie wynosi maksymalnie 68 centymetrów. Charakteryzuje się mocną budową, a wręcz potężną, z drugiej strony – harmonijną. Pies ten odznacza się także dużą siłą, wytrzymałością, a do tego… zwinnością. Głowa czworonoga tej rasy jest bardzo masywna, czaszka zaś średniej długości. Część potyliczna dobrze rozwinięta, a czoło zaś nieco wypukłe. Oczy owalne w kolorze ciemnego brązu. Uszy psa są średniej wielkości – osadzone wysoko oraz szeroko. Szyja jest mocna, a klatka piersiowa bardzo umięśniona. Nadal w wielu miejscach obcinany jest ogon rottweilera – zazwyczaj na wysokości pierwszego albo drugiego kręgu. Sierść psa posiada włosy okrywowe, średniej długości oraz twarde w dotyku. Istotny w przypadku wzorca rasy jest kolor (umaszczenie) rottweilerów – zawsze wygląda tak samo. Jest czarne z podpalaniem w konkretnych miejscach (policzki, nad oczami, nad szyją, na spodniej stronie klatki piersiowej, na kończynach, pod ogonem).
Pielęgnacja
Sierść rottweilera jest bardzo krótka, a to często wiąże się z tym, że nie jest wymagająca pod kątem pielęgnacji. Oczywiście w okresie linienia trzeba zwrócić na nią szczególnie uwagę, ale poza tym czasem – wystarczy psa przeczesać raz w tygodniu.
Zdrowie
Rottweiler dobrze czuje się, gdy panują skrajne warunki atmosferyczne, chyba, że jest duży upał. Wówczas nie funkcjonuje najlepiej. Dlatego podczas wysokich temperatur warto pamiętać o schładzaniu czworonoga i oczywiście stałym dostępie do wody. Psy rasy rottweiler są bardzo dobrymi pływakami. Jeżeli organizujemy psiakowi trening np. podczas wakacyjnych miesięcy, to wybieramy albo wczesny poranek albo późny wieczór.
Na jakie schorzenia najczęściej chorują rottweilery? To na pewno dysplazja stawów biodrowych oraz łokciowych, która dotyka zazwyczaj duże rasy. Wymogi hodowlane mówią, że należy rottweilerom wykonać prześwietlenie stawów biodrowych właśnie pod kątem ewentualnego wystąpienia dysplazji (w wyniku A oznacza normalne stawy biodrowe, a B – prawie normalne). A i B to wyniki dopuszczalne. Nie ma (póki co) obowiązku wykonania RTG łokci, niemniej jednak sporo hodowców się na to decyduje. Gdy rottweiler dorasta, to może przydarzyć mu się tzw. enostoza (młodzieńcze zapalenie kości). Nierzadko dochodzi do wad powiek, np. podwinięcia (entropium) lub wywinięcia (ektropium). W przypadku takich dolegliwości najczęściej konieczne jest wykonanie korekty chirurgicznej. Sporo rottweilerów ma również zapalenia uszu – warto zatem sukcesywnie (również pod kątem innych dolegliwości) kontrolować je u weterynarza.
Warto również zdawać sobie sprawę, że psy tej rasy dotykają także skręt żołądka (dlatego po jedzeniu nie wolno wychodzić na spacer), trudności ze skórą czy nowotwory. Małego rottweilera trzeba szczepić według zaleceń, by uniknąć parwowirozy (wirusowe zapalenie jelit). U młodych psów zdarza się także tzw. trądzik u rottweilera. To przewlekła choroba zapalna objawiająca się zapaleniem mieszków włosowych przede wszystkim na podbródku. Takie zapalenie z czasem może ulec bardzo poważnym powikłaniom bakteryjnym. Wyleczenie jest bardzo prawdopodobne, ale sam stopień leczenia zależy od stopnia zaawansowania choroby. Młode rottweilery mogą dostać również zapalenia mięśni żuciowych. To choroba, która ma bardzo ostry przebieg. Rozpoznawana jest na podstawie objawów klinicznych – pies może mieć problemy z otwarciem pyszczka czy nawet z ziewaniem.
Odżywianie
Oczywiście jak w przypadku każdej innej rasy, tak i tutaj właściciele powinni zwrócić ogromną uwagę na to, czym żywią swojego psa. Najłatwiejszym i najbardziej oczywistym rozwiązaniem jest gotowa karma dla zwierząt – oczywiście ta od sprawdzonych producentów, wysokojakościowa. Wielu właścicieli decyduje się na przygotowywanie samodzielnych posiłków – taka opcja jak najbardziej wchodzi w grę, o ile mamy wiedzę i doświadczenie w tym temacie. Najważniejsze by dostarczać psu codziennie wszystkie potrzebne wartości odżywcze. Czasem trzeba karmę uzupełnić suplementami – te dobieramy w porozumieniu z weterynarzem. Warto dietę psa skonsultować także z dietetykiem zwierząt. A wszystko po to, by nasz pies był po prostu zdrowy – to co je wpływa niemal całkowicie na to jak się czuje.
Bardzo ważne jest to, aby nie przesadzić z ilością kalorii. Rottweilery, tak jak wiele innych ras, mają skłonności do tycia. Lubią jeść, więc prawdopodobnie zaraz po spałaszowaniu swojej porcji, mogą chcieć następną. Zbyt duża waga ma bardzo negatywny wpływ na stawy oraz kości. Gdy szczeniak rottweilera dorasta, to koniecznie zwracajmy uwagę na to, by jego dieta była bogata w białko. To bardzo istotne, gdyż psiak na tym etapie potrzebuje wsparcia i ochrony chrząstki stawowej. Warto też wykonywać czworonogowi kontrolne badania poziomu wapnia oraz fosforu we krwi. Jeżeli tylko okaże się, że występują niedobory – należy je uzupełnić po konsultacji z lekarzem weterynarii. Jak często rottweiler powinien jeść? Dwie porcje dziennie, a po każdej koniecznie godzina odpoczynku.
Rottweiler – dla kogo?
Zakup rottweilera, jak każdego innego psa, trzeba bardzo dobrze przemyśleć. Jeżeli bierzemy taką opcję pod uwagę, to warto odpowiedzieć sobie na kilka pytań. Przede wszystkim – czy jesteśmy gotowi na psa z takim charakterem?
Oczywiście wcale nie chodzi o to, że rottweiler jest psem niebezpiecznym. Trudno jednoznacznie powiedzieć, że tak jest, bo przecież czworonóg ten świetnie funkcjonuje w rodzinie, kocha swojego właściciela i wykazuje wobec niego ogromną lojalność. Rottweiler teoretycznie może mieszkać w bloku – nawet na bardzo ciasnej powierzchni. Jest w stanie się do tego dostosować, ale czy wówczas będzie czuł się swobodnie? Oczywiście nie do końca.
Psy tej rasy kochają ruch oraz swobodę. Dlatego najlepiej by mieszkały w domu z ogrodem (gdzie doskonale sprawdzą się jako stróże) i codziennie chodziły na bardzo długie spacery (pamiętajmy jednak o kagańcu). Nie każdy posiada charakter, który sprawdzi się w przypadku “zarządzania” rottweilerem. Właściciel tego psa powinien mieć mocny charakter i tzw. “twardą rękę”. W przeciwnym razie czworonóg może go zdominować, a przecież powinno być na odwrót. Trudno będzie wychować dorosłego psa (jeżeli takowy do nas trafił). Najlepiej socjalizować psa od szczeniaka – wtedy, będąc konsekwentnym i cierpliwym, będziemy mieć po prostu dobrego psa.
Nie wszyscy także zdają sobie sprawę, że na mocy Rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 28 kwietnia 2003 roku rottweiler widnieje w tzw. wykazie ras agresywnych, co oznacza, że by posiadać psa tej rasy, należy mieć specjalne pozwolenie.
Rottweiler – jak wybrać dobrą hodowlę?
Gdy wybieramy rasowe szczenięta, należy brać pod uwagę wzorcowy wygląd oraz charakter rasy. Dlatego najlepiej kupić psa z hodowli, oczywiście tej oficjalnej. Wybierając tropiciela z rodowodem mamy pewność, że jego pochodzenie jest potwierdzone. Gdy będziemy zainteresowani konkretną hodowla, to skontaktujmy się z jej właścicielem. Hodowca bardzo chętnie pokaże nam szczenięta i omówi każde z nich. Trzeba mieć na uwadze, że kopiowanie to praktyka zakazana. Dlatego jeżeli trafimy do dobrej hodowli, to nie znajdziemy tutaj szczeniąt ze skróconymi uszami czy z ogonem.
Bardzo polecamy, by odwiedzić hodowle osobiście – wówczas będziemy mieli okazję sprawdzić, w jakich warunkach żyją psy. Możemy wówczas na żywo porozmawiać z hodowcą i zadać mu wszystkie pytania, które nas nurtują. Warto rozwiewać wszystkie swoje wątpliwości. Dobry hodowca na pewno z przyjemnością z nami porozmawia i odpowie na każde pytanie. Zanim wybierzemy szczeniaka, poznajmy jego rodziców i ich wyniki badań. W hodowli otrzymamy badania w kierunku dysplazji biodrowej (a czasem i łokciowej).
