Historia rasy
Okazuje się, że rasa chihuahua istnieje prawdopodobnie już wiele, wiele lat. Gdzie powinniśmy szukać korzeni tego najmniejszego pieska na świecie? Oczywiście nietrudno domyślić się, że w Meksyku. To właśnie od nazwy największego stanu tego państwa pochodzi nazwa „chihuahua”. Jeżeli chodzi o historię pochodzenia czworonogów tego typu to teorii, jak to zwykle bywa, jest bardzo wiele. Jedna z nich mówi o tym, że przodkiem psa rasy chihuahua jest pies zwany Techichi. Był hodowanych przez Tolteków, którzy żyli w Meksyku w IV w. naszej ery. Małego pieska traktowano po królewsku. Prawdziwy zwierzak pałacowy. Na rzeźbach Majów, którzy przebywali w południowej Ameryce, także znajdujemy pieski mikro rozmiarów. Wielu teoretyków uważa, że przedstawiają one właśnie przodków chihuahua. Rzeźby te datowane są na V wiek n.e.
Warto wspomnieć też o XII wieku i ludności meksykańskiej. Ci ludzie posiadali też psy niewielkich rozmiarów, które charakteryzowały się mocnym kośćcem z długą sierścią. Prawdopodobnie chihuahua towarzyszył w XIII wieku Aztekom, a nawet… miał znaczenie pod kątem religijnym. Wierzono bowiem, że duchy chihuahua towarzyszą duszom zmarłym, gdy te odchodzą z ziemi. Dlatego grzebano je wraz ze zmarłymi. Dowodem na to są kości mini piesków, które odnajdywano wielokrotnie w Meksyku w Cholula w piramidach. Błękitne chihuahua były uznawane wręcz za święte. By uzyskać od bogów opiekę i wsparcie małe zwierzaki składano w ofierze. Jeśli chodzi o rude pieski to wierzono, że te są jak talizmany – ich towarzystwo przynosi masę szczęścia. Podobno, tak wynika z legendy o ostatnim władcy Azteków, Montezuma posiadał setki małych piesków rasy chihuahua.
Pies o znaczeniu religijnym
Gdy hiszpańscy konkwistadorzy napadli na Azteków nie mieli pojęcia, że dotychczas uważano chihuahua za pieski o znaczeniu religijnym. Mimo to polubili tę rasę, gdyż doceniali ich wartość użyteczną. Czworonogi te służyły im bowiem do tępienia szkodników. Potem przechodzimy do początku XVI wieku i Armii Corteza, która podbiła Meksyk. Towarzyszyły jej czarne, podpalane, małe pieski w typie teriera. Być może to właśnie ze sparowania ich ze wspomnianym już Techichi powstał chihuahua najbliższy swojej dzisiejszej wersji.
Ale to nie koniec historycznych teorii o najmniejszym piesku świata. Warto przytoczyć także historię chihuahua i… Malty. To właśnie to miejsce niejednokrotnie wskazuje się jako terytorium pochodzenia chihuahua.Tu żyły pieski, które miały niezarośnięte ciemiączko. Skąd takie przypuszczenia? Z fresku włoskiego malarza Sandro Botticelli, który pochodzi z końca XV wieku. Na dziele widać małego psa, który rzeczywiście bardzo przypomina chihuahua. Są i tacy, którzy sądzą, że pies ten pochodzi z Chin i dopiero stamtąd trafił do Meksyku.
Pochodzenie
Jest jeszcze jedna, bardzo ciekawa, historia. Mianowicie mówi się, że chihuahua pochodzi od małego pustynnego lisa fenka. Rzeczywiście, gdy porównamy te dwa stworzenia, to mogą posiadać kilka podobnych cech. Potwierdzeniem tego pochodzenia miały być duże oczy oraz wielkie uszy. Przeczy temu jednak ogólna teoria naukowa jakoby pies jako gatunek na pewno pochodził nie od lisa, a od wilka. Lisa nie można bowiem uznawać za przodka psa z racji posiadania innej liczby chromosomów. Zatem śmiało możemy powiedzieć, że chihuahua pochodzi… od wilka. Tak jak każdy pies.
Rozkwit handlu chihuahua zaczął się pod koniec XIX wieku w Filadelfii. Dopiero początkiem XX wieku zarejestrowano pierwszego psa rasy chihuahua w American Kennel Klub. 20 lat później założono Klub Hodowców Chihuahua i zatwierdzono pierwszy wzorzec. Do połowy XX wieku chihuahua długowłose i krótkowłose były wystawiane na jednym ringu. Dopiero później je rozdzielono, tak że przestały ze sobą konkurować.
Pod koniec XIX wieku pierwsze pieski chihuahua trafiły do Anglii – nie tylko z Meksyku, ale i ze Stanów Zjednoczonych. Pierwszy rejestrowany miot miał miejsce w 1934 roku. Do drugiej wojny światowej zarejestrowano kolejne 100 psów. Założycielką brytyjskiego Klubu Chihuahua w 1947 roku była Marjorie Fearfield. A kiedy chihuahua trafił do Europy? Dopiero po drugiej wojnie światowej. Pieski przybywały do nas ze Stanów oraz z Anglii. Nawet Alice Roosevelt posiadała długowłosego chihuahua. Miał na imię Leo.
Długowłosy czy krótkowłosy chihuahua – który pierwszy?
Trudno jednoznacznie powiedzieć, który chihuahua powstał jako pierwszy – czy ten z krótką, czy ten z długą sierścią. Do dzisiaj zdania są bardzo podzielone. Wielu teoretyków powtarza, że na początku istniała tylko i wyłącznie odmiana krótkowłosa. Dopiero potem zapragniono długowłosą wersję najmniejszego pieska świata. I dlatego chihuahua został skrzyżowany albo z pomeranianem lub papillonem. Są także opinie, że obywa typy tegoż czworonoga istniały pierwotnie. Długość sierści zależała od danego klimatu.
Warto też dodać ważny fakt – dzisiejsze chihuahua są znacznie mniejsze niż ich przodkowie. Przez lata hodowcy dążyli do tego, by pieski były coraz mniejsze. Głównie zawdzięczamy to hodowlom amerykańskim oraz angielskim.
Wygląd
Chihuahua to najmniejszy pies na świecie. Z tego powodu tę rasę znają niemal wszyscy. Warto jednak pamiętać, że nie tylko to wyróżnia te pieski. Czworonogi te słyną także z bardzo dużych, nieproporcjonalnych wręcz uszu, które porównuje się do nietoperzy. Kształt głowy porównuje się do… jabłka. Nos natomiast jest bardzo spiczasty. Jak wygląda kwestia umaszczenia zwierząt? Jest dość zróżnicowana. Trudno wymienić wszystkie kolory, jakie mogą mieć i mają chihuahua. Wszystkie rodzaje umaszczenia są zatwierdzone przez wzorzec ras FCI. Istotna jest za to długość sierści. Pod tym względem wyróżniamy dwa rodzaje chihuahua. Są to pieski:
- długowłose – charakteryzują się miękkim i długim włosem, gładkim albo falowanym. Chihuahua długowłosa posiada też bardzo puchaty ogon oraz owłosione uszy,
- krótkowłose – tutaj mówimy o krótkim, ale za to gęstym futrze, które miękko przylega do ciała.
Jaką wysokość w kłębie posiada chihuahua? Trudno odpowiedzieć jednoznacznie na to pytanie. Tym razem rasę określa się przez pryzmat wagi. Waga psa chihuahua nie może wynosić więcej niż 3 kilogramy (zazwyczaj jest to od 1,5 kg do 3 kg). Podobną wagę mają także pudle toy, ale wśród tej rasy nie znajdujemy tak małych osobników, jakimi mogą być chihuahua miniaturki (między 500 g a 1,5 kg). Jeżeli chihuahua waży jednak więcej niż 3 kilogramy, to nie będzie zaliczona do osobników tej rasy, co oznacza, że oczywiście nie będzie mogła być wystawiana.
Charakter
Gdy mówimy o typowym piesku rasy chihuahua, to widzimy przed sobą zwierzę niezwykle żywiołowe, bardzo ciekawe świata i odważne. Choć mogłoby się wydawać, że skoro zwierzak ten jest małych rozmiarów, to może być bardzo nieśmiały, wręcz zastraszony. Ależ nic bardziej mylnego! Gdybyśmy przestali zwracać uwagę na rozmiar psa (choć jest tak mały, że ciężko byłoby tego nie zauważyć), to moglibyśmy pomyśleć, że chihuahua to typowy, stereotypowy pies – pełen energii, przyjacielski, mocny i silny. Rzeczywiście pupil ten kocha ludzi i na co dzień tryska wręcz szczęściem. Do tego wykazuje się dużą wrażliwością. Kocha swojego właściciela i gdyby mógł, to poszedłby za nim nawet na koniec świata. Do tego lubi na siebie zwracać uwagę, nie tylko wobec swojego pana. Chętnie wskakuje na kanapę i przede wszystkim na kolana. Jeżeli nie będziemy mu poświęcać jako właściciele sporo czasu, to chihuahua może się zdenerwować. Będzie chciał, by skupiono się na nim.
Wiele osób zadaje sobie pytanie, jak to zwykle w przypadku psów bywa, czy jest to dobry zwierzak dla dzieci. Jak najbardziej chihuahua może przebywać z maluchami, ważne tylko traktowały zwierzaka z szacunkiem. Dlatego nie poleca się, by takiego pieska zostawiać z najmłodszymi dziećmi, nawet pod opieką dorosłych. 2-latek czy 3-latek może bezwiednie skrzywdzić małego chihuahuę.
Pies rasy chihuahua to, choć może wydawać się to dziwne, bardzo dobry obrońca domu. Jest niezwykle czujny i przede wszystkim ma silną potrzebę obrony swojego terenu. Tak naprawdę obszczeka niemal każdego, kto zbliży się do posesji, a nie wydaje się znajomy. Z jednej strony to bardzo dobra informacja – jak właściciele możemy być spokojni, że nasz zwierzak ostrzeże nas przed niepożądanymi gośćmi, np. złodziejami. Z drugiej strony takie ujadanie może być bardzo uciążliwe. Pieski rasy chihuahua charakteryzują się ogromną odwagą. I mogą atakować nawet o wiele większe od siebie czworonogi, tak jakby w ogóle nie czuły przed nimi respektu. Nie zmienia to jednak faktu, że mogą funkcjonować z innymi czworonogami w domu. Nie warto jednak zestawiać ze sobą piesków różnych rozmiarów. Jeżeli jesteśmy w posiadaniu psa rasy chihuahua i marzy nam się drugi czworonóg, to pomyślmy o jakimś małym piesku najlepiej o spokojnej naturze.
Czy chihuahua kocha aktywność? Oczywiście, że tak! To bardzo ruchliwy piesek. Kocha ruch, bieganie, jest też bardzo ciekawski. Wciśnie się niemal w każdą dziurę, by sprawdzić, co tam się znajduje. Czy wymaga długich, intensywnych spacerów? Niekoniecznie. Nie powinien też uciekać. Czasem jednak instynkt poszukiwacza może zaprowadzić go w jakieś odległe tereny przez co psiak się zgubi. Dobrym narzędziem może okazać się tutaj lokalizator GPS dla psa. To niedrogi, łatwo dostępny gadżet, w który koniecznie trzeba wyposażyć swojego pupila.
Wychowanie oraz szkolenie
Pies rasy chihuahua nigdy nie był hodowany w jakichś konkretnych celach. Niektóre psy, jak np. beagle, służyły do polowań. Czworonogi chihuahua miały po prostu towarzyszyć człowiekowi, umilać mu czas i zabawiać. Nie oczekiwano od nich, że będą jakoś specjalnie posłuszne. Nie miały żadnych obowiązków czy zadań do wykonania. Dzisiaj jest podobnie. Pupile chihuahua są pieskami do towarzystwa. Niektóre uprawiają sporty, takie jak np. miniagility czy obedience, ale nie jest to jeszcze jakoś specjalnie popularne w przypadku tej rasy.
Oczywiście jak każdego innego psa, tak i chihuahua, warto szkolić. Nie będzie to sprawiało jakoś specjalnie wiele trudności, gdyż czworonogi te są bardzo inteligentne. Gdy dorzucimy do tego bystrość i ciekawość świata to mamy przed sobą osobnika, który może osiągać bardzo szybko pożądane przez nas efekty. Psy chihuahua chętnie się uczą, ale pod żadnym pozorem nie można podczas treningów stosować agresji (zresztą tak jak w przypadku wszystkich innych psów). W grę wchodzą tylko i wyłącznie metody pochwał oraz nagród. A tak naprawdę najważniejsza jest konsekwencja. Nie tylko w samych szkoleniach, ale też wychowaniu, którego należy pilnować od szczeniaka. Dla przykładu – jeżeli nie życzymy sobie, by nasz pies leżał na kanapie, a raz mu na to pozwolimy, to potem będzie bardzo ciężko go oduczyć. Konsekwencja, konsekwencja i jeszcze raz konsekwencja.
Szczeniaki są bardzo wymagające. Dlatego tak ważne jest prawidłowe wychowanie od samego początku. Tak naprawdę już w hodowli – między innymi z tego powodu należy wybierać sprawdzone miejsca pochodzące z pewnego źródła. Małe chihuahua należy poddawać odpowiedniej socjalizacji, która pod żadnym pozorem nie polega na ochronie zwierzaka przed całym światem. Takie działanie może poskutkować tym, że piesek w przyszłości będzie bardzo zlękniony.
Niewiele osób przed zakupem psa rasy chihuahua wie, że ten ma bardzo mały pęcherz. A to oznacza, że należy z nim wychodzić na oddanie moczu o wiele częściej niż ze “standardowym” psem. Najlepiej robić to co 3 godziny. To bardzo trudne i nie zawsze jest możliwe, dlatego wielu właścicieli psów decyduje się na zakup kuwety. To bardzo dobre rozwiązanie, ale warto pamiętać, by uczyć psiaka załatwiania się w ten sposób od małego.
Zdrowie
Na szczęście psy rasy chihuahua są raczej zdrowe, a do tego długowieczne. Trzeba jednak pamiętać o profilaktyce zdrowotnej. Każdy właściciel chihuahua powinien mieć możliwość w każdej chwili podania psu glukozy lub roztworu cukru. U psów tej rasy dochodzi bowiem często do hipoglikemii (spadek glukozy we krwi). Roztwór cukru podaje się, gdy pies ma blade błony śluzowe, gorączkę, jest bardzo senny i apatyczny. Inne dolegliwości, które dotykają chihuahua to ruchome rzepki lub niezarośnięte ciemiączka (to ostatnie to typowa cecha rasy, choć może doprowadzić do śmierci psa, gdyż mózg może nie być wystarczająco chroniony podczas wypadku). U chihuahua mogą pojawiać się też braki w uzębieniu, problemy ze zgryzem oraz oczami (np. niedrożność przewodu nosowo-łzowego).
Odżywianie
Piesek chihuahua, z racji swoich bardzo małych rozmiarów, nie je dużo. Trzeba jednak pamiętać, by dostarczać mu jak najlepszej jakości karmę, która zapewni mu wszystkie potrzebne składniki. Bardzo dobrze jest wybierać gotowe karmy dla ras miniaturowych, które posiadają wysoką zawartość białka oraz tłuszczu. Pieski te charakteryzują się szybką przemianą materii. Także z racji swojej aktywności potrzebują często więcej jedzenia niż poleca im producent. Karmę oraz ewentualne suplementy (oraz podawaną ilość) warto skonsultować z dietetykiem lub weterynarzem. Musimy też pamiętać, by karmić psa częściej niż 2 razy dziennie. Najlepiej robić to nawet 4 razy dziennie – chihuahua posiada mały żołądek. Czworonóg powinien mieć także zapewniony dostęp do świeżej wody – w przeciwnym razie występuje ryzyko, że szybko się odwodni (warto kontrolować regularnie jego wagę).
Pielęgnacja
Pies rasy chihuahua nie wymaga jakiejś specjalnie skomplikowanej pielęgnacji. Samce linieją zazwyczaj wczesną wiosną. Suczki gubią sierść znacznie częściej, np. po urodzeniu szczeniąt. Mimo, że może się wydawać, że psiaki chihuahua mają mało sierści, to i tak trzeba ją często wyczesywać. W przypadku odmiany krótkowłosej robimy to raz w tygodniu, a w przypadku długowłosej raz na 2-3 dni.
Chihuahua – pies dla każdego?
Oczywiście chihuahua to piesek bardzo wesoły, przyjazny i mały. A to oznacza, że teoretycznie nadaje się dla każdego. Trzeba jednak pamiętać, że nie powinien mieć do czynienia z bardzo małymi dziećmi (ryzyko uszkodzenia psa) i że musi często oddawać mocz – nawet co 3 godziny.
